Hiçbir zaman, Böyle zalim olamamýþtýn nisan. Beni odama kapatan, Bu virüs yüzünden. Kuþlar kadar olamadýk; Altýn kanatlarýyla, Nasýlda uçuyorlar özgürlüðün maviliðine doðru. Sizi böyle görünce, Öyle mutlu oluyorum ki. Hadi biriniz gelin, Kanatlarýný ödünç verin yüreðime!
Gökyüzü o kadar güzel görünüyor ki, Yýldýzlar, ah bu yýldýzlar... Bütün parlaklýðýnýzý içimde duyardým. Bazý geceler dertleþir, sýrlaþýrdýk. Hayallerime kardeþlik ederdiniz. Neden haber vermediniz,bu günlerin geleceðini? Desene, depremden önce kim haber vermiþ ki, Birdenbire gelen fýrtýnayý güneþ bile söylememiþ kimseye.
Ellerim penceremde, Gözlerim ta uzaklarda, Bir liman var orada! Bir gemi gelecekti, gelmedi. Hadi kapat þimdi pencereni, Yüzüne bir çizgi daha çizilmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.