gece kemiklerimi kýrarken teker teker önce sözlerini asla hatýrlayamadýðým o þarkýyý dilime giydirdim acýma inat deli gibi ýslýk çaldým korkuma inat hiç titretmeden o melodiyi bütün þarkýyý tamamladým
eskimiþ rüzgarlar saçlarýma dolanýrken ýþýklarýný ellerimle yaktým tüm þehrin acýma inat hiç acele etmedim korkuma inat dalýp içine gecenin titrek gölgeleri de elinden tutup kaldýrdým
içimde paslanmaya yüz tutmuþ tüm hatýralar toplandý baþýma ben çocukluðumdan kalan tazecik ekmek kokusuna sarýldým karanlýða raðmen yürüdüm onca yalana inat hiç tereddüt etmeden kirletilmemiþ bir dünyada hayallerimi baþtan yarattým
karanlýk gözlüklerimi çýkardým attým o parýltýlý veda sözleri bu sefer yakamayacaktý gözlerimi artýk kendimden emindim ve ne kadar sert eserse essin dedim o deli rüzgarlar yüzyýllýk aðaçlar gibi sonuna kadar direnecektim kendime söz verdim
kalana inat nasýl hayat devam ediyorsa gidene inat olmasa da elbet bir gün ben de yeniden sevecektim artýk emindim
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.