Gecenin bir yerinden kopup geliyor düþlerim sana.. Gözlerim karanlýða çakýlý. Öyle dalýp giderim, geceye yansýyan suretine! Bir yanýmý dolduruyorsun hasretinle Bir yanýmý alýp gidiyorsun! Geride büyük bir boþluk, bir uçurum býrakýyorsun. Elimi uzatsam, Kim bilir hangi karanlýktasýn. Konuþsam, duyar mýsýn, anlarmýsýn beni bilmiyorum. Öylesine yaþarken sensiz bu karanlýðý, Öyle büyük alevlerle yanarken düþlerim, Öylesine... Ýþte öylesine... Herneyse...
KADRÝYE ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kati_16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.