Geçmişten bir esinti..

Sen Gelmedin (Fulin’in Anýsýna)

Ýlkbahar geldi mor menekþelerle
Göçmen kuþlar katar katar dönüþ yolunda
Kardelenler geldi, tomurcuklar çaðlaya dönüþtü
Yaðmurlar geldi mayýs çiçekleriyle
Sen gelmedin..

Gün, Güneþi ötelerken uzak ufuklara
Yakamozlar geldi Ay ýþýðýyla
Martýlar geldi çýðlýk çýðlýða
Açtý mor yapraklarýný akþam sefalarý
Kuþlar çoktan döndü yuvalarýna
Sen gelmedin..

Sonbahar geldi hüzün yapraklarýyla
Dalgalar geldi fýrtýnlarla
Karlar yaðdý ümit bahçelerinin
Beyaz yapraklý güllerine
Uzak diyarlardan sevgililer geldi
Hasretler vuslata dönüþtü,

Kan kýrmýzýsý karanfillerle,
Bir ben kaldým rýhtýmda tekbaþýma
Sen gelmedin..

Kürek mahkumuyum yokluðuna
Gözlerim uzak ufuklara takýlý
Masum gülüþlerin çýnlarken kulaklarýmda
Elimi sýkýca bastýrýyorum göðsüme
Dokundukça kanýyor yüreðim
Acýn damla damla
Süzülüp geldi yanaklarýmdan
Sen gelmedin..

Ah yüreði sevgi dolu prensesim
Meðer ki kaderse bunun adý
Ýsyaným yükseliyor gökyüzüne
Alacak can mý lazýmdý
Alsaydýn ya benimkini..

Uzun zamanlara yayýldý
Yolunu gözlemek
Mavi düþler besleyip beklerken yolunu
Hasretin geldi,
Elemin geldi,
Matemin geldi,
Sen Gelmedin...

31.01.2013
Darýca
Sosyal Medyada Paylaşın: