her seferinde ellerini unutuyorsun þiirlerde kapýyý açýyorsun yemyeþil bir çam aðacý kuþlar cývýl cývýl böcekler neþeli dallarýnda sýrtýný aðacýn gövdesine dayamýþ gülümsüyorsun..
gözlerini sözüklerde unutuyorsun çokça sonra þiir þiir dize dize hüzün sýralanýyor sevi sýralanýyor damlalara... sen de biliyorsun sözcüklerin hüzünden ince bir dal gibi kýrýldýðýný..
bazen yüzünü unutuyorsun türkülerde aðýtlardan taþýyor sesin bazen de sesinden dalgalý bir deniz kadar coþkun akaðýnda bir ýrmak kadar uysal her þey sonra þiirlerden birinde bir ceylan "su içmeye iniyor" apansýz
ben hep aklýmý sende unutuyorum þiirmiþ öyküymüþ sözcükmüþ hepsi hikaye ben yüreðimi senle avutuyorum...
oysa sen her seferinde ellerini sesini gözlerini unutuyorsun þiirde...
27/04/2020 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.