KADİR ABİ

KADÝR ABÝ,

Osmangilin Kadir’di, adýn,
Efendilikti asýl senin tadýn.
Bir mecliste ise senin zatýn,
Hoþ, huzur, muhabbet sýfatýn.

Seni düþümde gördüm abi,
Rüya deðildi ama, rüya gibi.
Oldu, on beþ gün yaklaþýk,
Az dalmýþým, gönlüm açýk.

Yazmak lazýmdý ki hemen.
Dünya hali, gecikti zaman.
Bulut içinde kýbleye doðru,
Dedenin kaþta yere yakýn.

Ýyice baktým yüzün üzgün,
Gözlerin kýsýk ve az süzgün,
Birde bize bir göz atýþýndan,
Anladým, sen çok kýrýlmýþsýn,

Soruyordun halinle, Hak için,
“Daha dün, hani abi diyenler,
Bana, benden çocuklarýma,
Selam, daha selam verenler”

“Çocuklarýmý þimdi sormazlar,
Kezban ablana, bi uðramazlar,
Ne olmuþ aðýzlarýndaki dilleri.
Ya kalpleri, yaa kalpleri demi”

“Abi, biliyorsun burasý dünya,,
Ýnanç, ahlak, vefa, söz, hatýra.
Ne lazýmsa iyi bir Müslümana,
Boþaldý içi, süs yaptýlar dýþýna.

Sen gittin, sonra bir musibet,
Öfke kin, gitti akýl muhabbet,
Hala her taraf kirli, karýþýk toz,
Mevsim yaz, günler þubat gibi ayaz.

Haþim EFE

2018

Sosyal Medyada Paylaşın:

Haşim Efe Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

MOR MAŞUK'A YOL VE YOLCU KADİR ABİ