Yokluðu sana nasýl tarif edeyim Uzanýr da parmak uçlarýn deðer tutamazsýn ya Gözlerine bakar da ulaþamazsýn ya Yanýnda hissedersin de Bakamazsýn ya yüzüne Hani hayal gibi gelir tüm yaþadýklarýn Ve Sonrasýnda düþüncelerinde Bir çift kuþ görürsün uzaklara uçar gider Gökyüzü bir zaman sonra karanlýða bürünür Terk etmiþtir güneþ bile Mavi gökyüzünün lacivert oluþu belirir Yýldýzlarýn bile uzak kaldýðý Biri birinden Ay ’a bakar iken ben buradayým sen gibi der ya Ýþte öyle bir þeydir Ýnsanýn insandaki yokluðu Ýnsanýn içindedir insanlýk edip yok olduðu Zaman býrakýrsýn her þeyi Yokluk deðil mi? Hayatýn gerçeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Esiner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.