Ayrýlýk diyerek ömrü yokuþa Vurdun ya ben sana ne diyeyim ki.. O güzel sevdayý kör bir bakýþa Yordun ya ben sana ne diyeyim ki..
Çaresiz býrakýp gittin ellere Düþürdün yarini hoyrat dillere Mecnunun misali susuz çöllere Sürdün ya ben sana ne diyeyim ki..
Ölsem de sýrtýndan vurmam demiþtin Ömürlük severim durmam demiþtin Ardýndan tuzaklar kurmam demiþtin Kurdun ya ben sana ne diyeyim ki..
Nasýl reva gördün bu kadar zulmü? Açmadan kuruttun gonca gülümü Sivri sözlerinle garip gönlümü Kýrdýn ya ben sana ne diyeyim ki..
Sevda bilmeyeni taktýn koluna Ýhanet kondurdun aþkýn dalýna Çakýrdikenleri ömrüm yoluna Serdin ya ben sana ne diyeyim ki..
Kulaðýn vermedin gönül çaðrýma Ettiðin zulümler gider aðrýma Sivri bir hançeri sokup baðrýma Yardýn ya ben sana ne diyeyim ki..
Gelemem deyip de bindin inada Erdin iþte hayýn, kötü murada Ecel fermanýmý zalim cellada Verdin ya ben sana ne diyeyim ki..
Oysa inanmýþtým ahde vefana Katlanmýþtým binbir türlü cefana Sonunda öldürüp beyaz kefene Sardýn ya ben sana ne diyeyim ki... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mervan Tan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.