Saat Dört

San ki bir sonbahar günü
Ýlk kez okuyoruz Hugoyu
Aðzý bozuk bir þarkýyý aramadýk saatlerce
Derin gözlerimiz gibi otlar kopkoyu

San ki pencereye yaðmur çiselemiyor
Akýllarda korkunç söylemiyle o þarký
San ki iki yýl geçmemiþ ardýndan
Kimimizin elinde buketler vardý

Saatlerce bir þarkýnýn kulu olmuþuz san
Baðýrmýþýz, anlamamýþýz
Belki yazarý bile biz olabilirmiþiz sözlerinin
Yapraðýn yere düþüp bizi kandýrdýðý an

San ki sonbahar, þu havaya bak
Ama hayýr, sonbahar bugüne uzak
Ki öyle olsa gezerdik aylak aylak
San ki sonbahar, dalga geçiliyor bizimle

San ki faili belirsiz cinayetin suçlusuyuz
Masum da olsak kanlar elimizde
Kimi kandýrýyoruz, ne oynuyoruz
Kimleri öldürdük canýný çýkarmadan

Evet, san ki çok masumuz san ki katil
Zincirlere vur bizi durduk yere kaçmalýyýz
San ki hala düþünmüyoruz
Yine "saat dört" olduðunda aðlamamalýyýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: