Doluya tutulmuþ badem aðacýna yaþanýyordu gece Yalnýzlýðýn tülbendinde aralamýþ þehrin iþiklarýna gölgeler düþüyordu Yabani bir ördeðin çýðlýðý kopuyordu nehrin kýyýsýnda Sarhoþ bir köpeðin arzusuna yenik düþmüþ hüznün perdesine kör ebe oynatýlýyordu Hýzlýca içeri giriyorumdum ve bir üþüme nöbetine tutuyordu ruhumu Çýngýraklý bir yýlan oluyordu adete kapýnýn menteþesi Rüzgarýn soðuk þehvetine gýcýrdamayla karþýlýk veriyordu menteþeler Ay çýldýrmýþtý adeta gecenin bakir yalnýzlýðýna kanat açan bulutlara inat Göðün efendisine kandiller yakýyordu
Kuþlarýn cývýltýsý eksik kalýyordu dallarda ve kuþlar bir bir ölüyordu baharda
Dolu vardý bu gece!
Sokaðýn karanlýk yüzüne sürüyordum hislerimi Örtünen perdenin ardýnda bir çift göz gibiydim Bir aðrýya kapatýyordum þimdi gözlerimi Ve þimdisi eksik bir dün gibi Yüzümü örtüyorumdum geceye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şevıtari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.