Ben geldim... Kaç kere düþtüðümü, kaç kere aðladýðýmý, Kaç kere yandýðýmý bilmeden Ben geldim. Buruk duygularýn inlediði sýzýnýn ta kendisiyim Gözyaþlarýmýn hiç dinmeyen seliyim “Yansýn” diyorum. Yansýn gönlüm Yanýp kül olsun! Belki tekrar doðarým küllerimden . Belki geçmiþim, silinir küllerimden. Geçmiþimi bile bile, ben geldim. Ýçimde sanki kimselerin fark edemediði duygular Karanlýklar, yalnýzlýklar Bununla birlikte inanç ve umutlar Bir þey var beni bana getiren, Hayata baðlayan Sonuç itibariyle ben geldim. Sýr gibi, þiir gibi... Biraz sen, biraz sensizlik gibi Her þeye raðmen ben geldim. Ben geldim, Ben geldim.
Ayþe olca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşeolca (ZÉHRÉ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.