Deva’mý aradým, býktým usandým þu gamlardan. Bir boþlukta vicdanlar, dibi belirsiz hayatta. Yoruldum düþtükçe yüze daha da yakan zan’dan. Uyuyabilsem mekândan zamandan yoksun yurtta.
Bir ses; yer mi titriyor yoksa arþ mý seriliyor. Uyuyan uyanýrken, duyaný mahzun ediyor. Geliþini bizleri Perþembeden müjdeliyor. Beratý elinde, baharý ne güzel der’iyor.
Bana sýðmaz dört duvar iklim, gün gün doðuyorum. Anadolu’dan, Kudüs’ten, Medine ve Mekke’den, Asya’dan tüm dünyaya perde perde açýyorum. Her ýþýðým Cuma’ mý ýsýtan sonsuz yetkeden.
Mesut Tütüncüler 23.04.2020 DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.