Mecnun bile inanmazdý, Leyla’ya olan aþkýna Bende yanan yüreði gördükten sonra Oysa yanmaya deðmezmiþ bir hayýrsýz uðruna Özürdiliyorum Mecnundan AÞK adýna!
Ayaklarýnýn altýnda kum gibi ezip daðýttýðýn Yýllarýmý geri ver bana O kumlardan koca bir dað olur, Dayamam baþýmý bir daha koynuna Zemheri sürüp dilime, Adýný söyletmem asla Prangalar vurur ayaðýma, Varmam bir daha kapýna
Gürleyen öfkemden kork! Çaðlayan hýrsýmdan...
Gün doðdurmam günlerine, Uyku sokmam gözlerine Seninle büyüyen o koca çýnar Sensiz devrilir sanma, Devrilmez yine Ömrümü dolar boynuna Daraðacý olur bedenine!
Baltayý indirip göðsüne göðsüne Yakýcam seni nefret-i ateþimle
Bil ki, Günahlarýný býrakmam mahþere!
08.07.2008 EsRa
Sosyal Medyada Paylaşın:
*EsRa* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.