Çal Ludovico, çalýnan yarýnlarý çal; Körpe düþlerimizi, hiç söylenemeyenleri. Çal, dinsin bu gece de þu acý yara! Þu derin þu çok katlý þu paramparçalayan! Çal Ludovico, kendisinin hýrsýzý için çal, Kýrýþýk piþmanlýklar için çal paslý aynalarda. Hayallerin, hayatlarýn çalýndýðý yerde, Sen masum günahkarlar için çal Ludovico, Belki hala bir ýþýk vardýr karanlýk için! Umudun çaðlayaný çaðýldasýn, Sandukasý akustik hazandan… Çal Ludovico, savaþýn yetimleri aþkýna çal, Var mý yaþamdan öte hazin orkestra? Varsýn batsýn gemi, çalmaya devam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bilal Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.