Düşün ki

Düþün ki ben hiç aðlamadým
bilmem gözyaþýnýn kýymetini,
Ne ateþe atacak yürek var bende
Ne sana inanacak gönül.

Düþün ki hiç bilmem gönül almayý
Yýkar dökerim her yeri,
Ne sevdayý hiçe sayacak kadar bencilim.
Ne de kalp kýracak kadar aciz.

Düþün ki ruhum yorgun bitkin haldeyim,
Anlamam sevenin kýymetini,
Ne mutlu günleri elinin tersiyle itecek kadar ahmaðým.Nede huzuru

Düþün ki yýldýzým gece ýþýk saçan
Gündüz ise sadece güneþ kendini ýsýtan,
Ne gökkuþaðýnýn renklerini görmeyecek kadar körüm
Nede güzelliðini hiçe sayacak kadar nankör.

Düþün ki durgunum bazen, hüzün içinde ruhum.
Ama yüreðim gülbahçesi gibi rengarenk,
Ne gülün dikeni elime battý diye býrakýrým
Nede canýmý yaktý diye..!
Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın: