MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİLİRİM
muhacir bozkurt

BİLİRİM



Hayalimle düþüm bir birine eþ
Hakikat yolcusu geni bilirim
Mefkûrem aklýma oldu tebelleþ
Gayretim her daim yeni bilirim.

Ana rahmi bana bir vesileydi
Var oluþum arza bir risaleydi
Mahlûkatýn tümü bir hediyeydi
Yaratýp donatan fenni bilirim.

Bilirim dünyaya geliþim neden
Hizmete âmâde muazzam beden
Farkýna varmadan kaybolup giden
Gafletin maðduru caný bilirim.

Dünyaya tek geldim, yalýn giderim
Bilirim âlemde nedir ederim
Maksada mugayir haller kederim
Piþmanlýk hisseden yaný bilirim.

Tövbeye gelince ferahlýk basan
Yürekte serinlik, zihinde âsân
Amelde hayr için dizgini kasan
Kulluðu emreden dini bilirim.

Þecaati besler kaný solunda
Yirmi dört boyumun her bir kolunda
Daima insana hizmet yolunda
Yorulan bendeki beni bilirim.

Yoluma taþ koyup engel çýkaran
Elime düþünce yanýp yakaran
Selâmet bulunca derdi çokaran
Kâfirin içinde kini bilirim.

Türk’üm ben bilinsin deðiþmez aslým
Yafes’le açýldý tarihte faslým
Ýnsanlýðý bilen insandýr yaslým
Yollarýn sonunda sini bilirim.

Bir ara kayboldum daðlar içinde
Kökümü gizledim Çin’de Maçin’de
Soyuma vurulan saðlam perçinde
Ergenekon açtý sini bilirim.

Demirden daðlarý eritip deldim
Haykýrdým dünyaya: “Ben yine geldim!”
Hasmýmýn þaþýran yüzüne güldüm
Çaðlara mukavim yini bilirim.

Çevirdim yönümü gün batýsýna
Düþtüm düþmanýmýn her ân tasýna
Katlandým dostumun çok hatasýna
Vefa urbasýnda yeni bilirim.

Doðudan batýya sürdüm atýmý
Zorladým gülmeyen kara bahtýmý
Emanet mülkümde âdil tahtýmý
Kurmaya koþtuðum taný bilirim.

Bir hakaným vardý yaman mý yaman
Atilla denince dururdu zaman
Vermezdi rakibe bir ânlýk aman
“Tanrýnýn Kýrbacý” Hân’ý bilirim.

Hazar’dan güneye indim bir ara
Büyüklük payýna biçildi dara
Sultan Alparslan’a gelince sýra
Daima yükselen þaný bilirim.

Topraðý kanýmla vatan eyledim
Yiðitlik türküsü çalýp söyledim
Cennet köþklerinden yerim peyledim
Þehadete varan sonu bilirim.

Asya’dan yürüdüm, yolum Avrupa
Dayandým kapýya gülmedi haspa
Tam altý asrýmý verdim serapa
Luis’i, Martin’i, Con’u bilirim.

Birleþip geldiler hem de kaç defa
Ervahýný toptan dizdim tek safa
Haçlýnýn forsunu kaldýrýp rafa
Koyduðum tarihî günü bilirim.

Gün oldu yanýldým düþtüm tezata
Kendi tezgâhýmda çýktým mezata
Hicaz yollarýnda Þah denen zata
Ders için dökülen kaný bilirim.

Çölleri aþarak gidilen yolu
Benimle kat edip dönen her kulu
Hicaz’dan emanet Hýrka’yla dolu
Bohçayý taþýyan Can’ý bilirim.

Saltanat denilen cafcaflý kürkü
Taþýdým omzumda tatmadým ürkü
Seyretti tüm cihan, tanýdý Türk’ü
Nizam, intizamý, yönü bilirim.

Gün oldu aþýma zehir karýldý
Gün oldu azamet çarký kýrýldý
Yoruldu bedenim, zihnim yoruldu
Benim için çalan çaný bilirim.

Soframda beslenip kýllandýlar ya
Mirasýmdan bölüp pullandýlar ya
Hasta adam deyip çullandýlar ya
Îman yumruðuyla dönü bilirim.

Tarihte bitmedi hiç imtihaným
Ne imtihan bitti ne de mihmaným
Eksilmedi asla kalpten imaným
Ardýma baktýkça önü bilirim.

Sýnandý milletim, sýnandý ferdim
Her türlü sýnava göðsümü gerdim
Günden güne arttý, bitmedi derdim
Sabýrla tüllenen dünü bilirim.

Muhacir baþladý sürüyor hayat
Kader kazasýný buluyor heyhat
Ömrü bazen düze, bazen de kat kat
Yokuþa haydayan “Kün!”ü bilirim.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
21.04.2020 – DENÝZLÝ.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.