Ben Seni Hiç Özlemedim..
Ben seni hiç özlemedim...
Kaç gece hayatým gitti ellerimden, kaç gece olduðunu baþ koyduðum yastýk bilir..
Sen bilemezsin sevgilim,
Sen olmayan birþeysin..
ben kaç kere olmayan birþeyi bile özledim..
Sensizliði adý ölümdü bir yerlerde,
Çünkü ben en çok seni yaþamayý sevmiþtim,
Kaç kere kendimi seni düþünürken ölü buldum,
Öldü bildim kendimi, ama seni özlemedim!
Bitmeyen geceler yaþadým,
Hiç birþey bitmiyordu neredeyse..
bazen bakýyordum saate ilerlemiyordu yelkovan bile.
ve ilerliyordu herþey sana doðru,
herþey bir yanlýþa doðru ilerliyordu.
Sevdiðim en güzel yanlýþ...
Ben kelimelere sýðdýramadým senin gidiþini..
ben seni seninleyken bile neye sýðdýrabilmiþtim ki.
sevdiðim bir varoluþ hikayen vardý,
Kendi ellerinle çocuklarý uyutmayacak türden korkunç masallar yaptýn onlarý,
Dinledikten sonra onlar bile uyuyamadýlar,
Onlarý bile tutmadý uyku, nede baþka birþey!
Dizlerini çekip karnýna, korkan bir çocuk düþün hadi.
Düþünce düþünmek güzel..
ve seni asla özlemedim ben..
Seni düþünürken bile..
Hatýrladýðýn þeyler varmý yaþadýðýmýz..
Biz yaþamýþtýk onlarý yani,
Dünyanýn bir yerinde seninle ben yanayken, aldýðýmýz bir nefes bile olsa bu,
Aklýna geliyormu nasýl yaptýðýmýz..
Sanýrým en iyisini sen yaptýn giderken,
ne kadar acýmasýzdý adýmlarýn,
Sanki her birinde bizi ezercesine...!
Geri dönüþlerindeki göz yaþlarýný silebilicek kadar acýmasýz..
oysa ben onlara bile kýyamadým,
Ben seninle geçen her dakikada yaþanan herþeye hayraným..
gelde anlat þimdi o korkunç masalý dinlemiþ uykusuz çocuklara,
Seni nasýl sevdiðimi..
Oysa uyku denen þeyde en az senin kadar gelmiyordu..
Uyuyamadýðým Geceler vardý..
Ama seni hiç özlemedim..
Þimdi bir aðlama duvarýnda gülüyorum sensiz..
Þimdi attýðým hiçbir kahkaha gülünç deðil,
üstesinden gelemiyorum üzerime çöken yokluðunun.
Ayaða kalkamadýðým baðýramadýðým sesimin duyulmadýðý zamanlar oldu,
Oysa ben haykýrdým seni özledim diye...
Ama ben haykýrýrken bile seni hiç özlemedim...
Þimdi bir oturuþta düþünücek þeyler kaldý aklýmda,
onlarý unuturken de seni özlemeyeceðim ben..
Bu þiiri yazarken kaç sigara yandýysa,
her birini bana içme deyiþine yakýyorum..
ben her yudumunda seni özlememeye çalýþýyorum...
Benim iþim bu iþte...
Seni özlememeye çalýþýyorum...
kan ter içinde dizimin üstüne çöktüðüm yorgunluklarým oldu.
Ama seni hiç özlemedim...
ybarskanmay 00:46 22.04.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.