Bir Ayrılık Sahnesi...
Kýrýk dökük ezgileri aldým dilime..
kaç kez kýrdýysa hayat beni, nerede indirdiyse hangi darbeyi..
Oturdum saydým, hepsini..
Hepsi birden geçti gözlerimin önünden,
En çoka acýtaný vardý birde, en saðlam darbeyi yediðim yerde..
Senin adýn var sevgilim..
Ki güzel bir adýn var senin..
Özgürlük güzel þey..
Tutsak olduktan sonra birine özgür olmak iyidir.
Çok iyi zamanlamaydý kabul edelim..
Ayrýlýk kapýya dayanýnca, kapýsýnda acý çekiyorsun sevdiðinin.
Yarýn sabah belki de kapý açýldýktan sonra,
Basýp geçersin orda dökülmüþ her göz yaþýna..
ve sen yaparsýn bunu...
Çünkü hiç sevmedin.!
Ýþte þimdi gitme zamaný..
Burda yürümek emeklemeden sonraki ilk adýmlar kadar zordur..
Burda yutkunamazsýn aðlayamazsýn bile..
Burasý bile bile gidilmiþ yollarýn hepsidir..
Sen daha yürümenin ne kadar zor olduðunu anlamadan,
Dönüp arkana baktýðýnda ben artýk görünmüyorumdur bile.
Böyle kötü hisettirir iþte bu yol..
Aðlamamak en güzelidir..
Senin aðlamaman en güzelidir..
Ýçilmemiþ bir yudum acý kahvenin hatrýna,
ne yaþadýysak hayatta, ölüme borç bildiklerimdir..
Ve gelmemek gitmekten çok daha zordur sevgilim..
Çünkü gelmemekte gitmeye benziyor zaten biraz..
herþey herþeye baðlýdýr unuttun mu..?
Çok fazla yarým kalmýþ þarkýlarda ara dur bizi..
zaten hayatta kimse bilmiyor yerimizi, kimse bir yerlerde görmedi bizi..
Ben sevgilim..
Ben bu gece hayatýndan çekilenim..
hayatýna çektiklerine selam söyle..
ybarskanmay 23:44 17.03.2020
Bir Veda Sahnesi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.