Senin mutluluðunu görmeden gelirse bana ecel
Sevmesen de mezarýma bir demet karanfille gel.
Ödeyecekse sevgimin diyetini bu can hepsine bedel
Hadi gel de, mezarýmý kendi ellerinle kazýver gitsin.
Razýydým, ben senin için zaten bu dünyada ölüme.
Elimde deðil ki mahkûmum ben bu kaderime
Huzur versin, Allah’ým kutsal gönül karanfilime.
Ben razýyým, gönül bahçem tarumar olsun gitsin.
Ey sevdiðim, gözlerine taptýðým hareli kadýn
Yoksa dünyada beni çýldýrtmak mý kastýn?
Eðer hiç anlamý kalmadýysa bu mýsralarýn
Yýrt, at, bütün þiirlerimi yok ediver, gitsin.
Sevdim, dedim her zaman yýlmadan sana.
Yalvardým, aylarca gel, gün batýþlarýma.
Yýkma, umutlarýmý dayanamam, yokluðuna.
Halâ inanmýyorsan vur, hançerini gitsin.
Hepsi bir düþ müydü, o geçen aylarýn?
Hiç mi doðrusu yoktu, bu kutsal aþkýn?
Kalmadý mý, verilecek bir tek selâmýn?
Yok diyorsan eðer kesiver, selâmý gitsin.
Hayrettin TARHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.