Anne

- Anneler ölmemeli-

.......

Harcadýðým bir hayatýn kýyýsýnda,
düþlerimden uzak
yüksek düþüþler yaþýyorum.

Sýrtýmda nahoþ bir yel,
kollarý boynuma dayalý bir uçurumun.
Kucaðýna býrakýyorum kendimi
sana benzeyen karlý bir daðýn.

Çekip alýyor beni boþluklardan
her yere yetiþen kollarýn anne.

Ve
Bir daha gücü yetmiyor
hiçbir sonbaharýn
dallarýmý kýrmaya.

Güneþli günlerim olsun dedim hep.
Baktýðým gökyüzü gözlerine benzesin sýcacýk.
Hayallerim;
anlattýðýn masallar gibi
mutlu sonla bitsin istedim.

/ Her þey yalanmýþ anne/

Artýk
yýrtýk cebimden düþüyor bütün gülüþlerin.

Kahrolsun zalimler
bütün kitaplarýn
son sayfalarýnda.
Yýkýlsýn saltanatlarý haramilerin.
/ Ah!
ne çok þey istemiþim/

Kucaðýna sýðýnmak istedim geceler boyu.
Kayýptým,
Bitiktim,
Korkuyordum dahasý.
Sen yokken hep tedirgin bir çocuktum anne.

Yokluðun yanýbaþýmda bir yangýn.
Ve,
Görünmesin diye hiçbir yanýk izi tenimin.
Çaresiz;
sýðýndým kucaðýna
sana benzeyen tüm kadýnlarýn.

Kýrkikindi yaðmurlarý avuçlarýmda çürüdü.
Islak yapraklar okþadý yüzümü ellerin gibi.
Bir hilal düþtü ayýn yanaðýndan yanýbaþýma.
Loþ sevdalara tutuldu kalbim.
Birer birer gittiler biriktirdiðim tüm dostlar.
Sýrtýmda en derininden býçak izleri .

Kör bir kuyunun dibinde,
boðazýmda sancýlý bir zemheri.
Çýð düþmüþ bir ev gibiyim.
Yýkýlmýþ her yerim.
Donuyor sol tarafýmda bir yerlerim.

Hani gözlerin anne.

....

Bkrçkmk/nisan2020/birvurgunbusevda/
/istanbul/
Sosyal Medyada Paylaşın: