Virüs, yaðmur, fýrtýna; Ýstanbul çalkanýyor, Ýnsanlar evde mahkûm, yüreciðim yanýyor. Þaþkýna döndük ya Rab, Sen’de yok mu çâresi, Binleri geçti ölüm, tüm Türkiye kanýyor.
Heryer mescid bilirim; câmilerin kapalý, Kýblemizde virüs var, giden yollar týkalý. Âlem can derdindedir, görünmüyor önümüz, Bizi kýrma ey Rahman, büyükler sabýkalý.
Kimimiz karda, kýþta, ne olacak hâlimiz? Daha güzeli yok ki; Sen’sin bizim Velîmiz. Týb, hekim dize geldi, en yüce Þâfi Sen’sin, Nice baþlar eðildi, mâlûmdur ahvâlimiz.
Fazla söze ne hâcet, Sen herþeyi bilensin, Her ilmin vâkýfý Sen, hem duyansýn, görensin. Þerlerden emîn eyle; gazaba atma bizi, Çaresizler þifâsý, umudumuz tek Sen’sin...
06.04.2020 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.