Akýl, bilim, okul ve cesaret gerçekse eðer; Kaybetmeye tahammülümüz yok. Topak-suyu, Su-çölü, Güneþ- bulutlarý, Bulutlar-rüzgarý, Sevgi-nefreti, Çalýþkanlýk-tembelliði, Adalet-zulmü, Tevazu-þýmarýklýðý, Bereket-bencilliði, Doðruluk-yalaný, Aydýnlýk-karanlýðý nasýl kovuyorsa; Her þerde bir hayýr, Her hayýrda bir þerre inanýyorsak, Bir sabah uyandýðýmýzda, Güneþin bize güleceðini de hesap ediniz.
"Rüzgarý dizginleyen çocuk" gibi Afrika’nýn fakir bir köyünde, Okulun kütüphanesinde okuduðu bir-fen kitabýnýn- etkisinde kalarak, Eski bir bisikletin tekerinden ve dinomasýndan, Elektrik üretip, Su pompasý yaparak, Ekinleri coþturan, köyü açlýktan kurtaran çocuk! Ýnanýyorsak, Baþýmýzda dolaþan bu beladan da kurtulacaðýz. Yeter ki umudumuzu kaybetmeyelim. Çünkü kaybetmeye tahammülümüz kalmadý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.