Hep umut aþýla çocuðum
yarýnsýz geçen günlerin inadýna
bir serçenin o minicik kanadýna
bazen de kendi adýna
hep umut aþýla...
bir fidan güneþe ellerini açýp da
nasýl boy vermek isterse
sen de öyle umutla bak yarýna
ki yarýn
kalbinde büyük bir muamma taþýyor olsa bile.
hep umut aþýla çocuðum
yerin beþyüz metre altýnda
alnýnýn terini
yediði ekmeðe zeytine damlatan
bir maden iþçisine
yurdun en ücra köþesinde
çocuklarýmýza
hayatý acýyý ve dik durmayý öðreten
bir köy öðretmenine
tarlasýný bir nakkaþ titizliði ile eken
ineklerini yüreði ile besleyen
tavuklarýný sevgi ile yemleyen
çiftçi amcalarýma teyzelerime
onlarý da unutma hep umut aþýla...
elini taþýn altýna koyana
memleketini seven
severken de zerre yüksünmeyen
nice insanlara hep umut aþýla...
umut fýþkýrsýn yeryüzüne
yurdumun her bir yerinden
daðýlsýn bütün yurda sessiz ve derinden
anýlarýmýz yaþadýklarýmýz yaþattýklarýmýz
gönlümüze koyduklarýmýz
ve sevgisi ile doyduklarýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.