Yýllarý tükettim içimde, Aşkýnla tükendikçe. Aşkýnla sussa da Nicedir kalbim. Hiç susmak bilmedi kalemim. Denizleri mürekkep, Bulutlarý sayfa yaptým Sayfa yaptým aşkýna. Sonra yağan her yağmurla Aşkým toprağa karýştý, Hayat buldu toprak, Ümitler, hayaller, sevgiler Filiz filiz yol aldý. Sonra her filizde bir gül açtý, Koparamadým, kýyamadým, İmrendim, utandým, söyleyemedim, Kahroldum, yüreğim parçalandý. Güle gül dedim o bile ağladý, Dayanamadý, Yaprak yaprak yollara düştü, Seni aradý, aradý, aradý... Ve sonra saçlarýnda buldu kendini; Hep olmasý gereken yerde Neden biliyor musun? Çünkü saçlarýnda bir damla yağmur vardý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.