Sarýp sarmalarým yüreðimi, gelin bohçasýna
Hiç bitmeyecekmiþ gibi evsizliðim
Simsiyah aðrýlarým, yaslanýr köþe yastýðýma
Ya nasip, çekmez bileklerim umuda dizgin
Ben hayatýn tozlu bezi
Bu kalp yalanýn ta kendisi.
Düþünürüm bir seni, bir daha seni
Hayalperest olmuþ çocuklarla düþerim yollarýna
Çýkaramam cevheri düþmüþlüðümden
Kapattým kapýlarý desem,
Külliyen yalan olur.
Ellemem namerde bir göz
Son söz, Ankara’nýn tozu topraðý.
Ünal
08.07.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.