AĞLAMIŞ

Yine uzaklardan haberi geldi;
Vefasýz, yollara bakmýþ aðlamýþ.
Haberi getiren bir ýlýk yeldi,
Daðlarýn baþýna çýkmýþ aðlamýþ.

Obanýn içinde güzeller çoktur,
Ondan güzeli mi; belki de yoktur,
Söylenen sözlere karný da toktur,
Bütün gururunu yýkmýþ aðlamýþ.

Yaylalara çýkmýþ, önünde keçi,
Kar suyundan içmiþ, yandýkça içi,
Aðanýn kýzý ya; ne bilsin hiç’i,
Baþýna nergisler takmýþ aðlamýþ.

Çadýrýn önünde ateþi yakmýþ,
Ufuklara dalýp öylece bakmýþ,
Yanan odunlara çakmaðý çakmýþ,
Hýrsýndan yumruðu sýkmýþ aðlamýþ.

Koyunlar saðýlmýþ, sütleri çokmuþ,
Ayran koymuþ tasa, içeni yokmuþ,
Yazdýðý mektubu koynuna sokmuþ,
Kaðýdýn ucunu yakmýþ aðlamýþ.

Daðýn yücesinde keklik öterken,
Obanýn üstünde duman tüterken,
Yemlikler, çiðdemler yeni biterken,
Dereler misli akmýþ aðlamýþ.

Kolunda sýralý küçük benleri,
Güle benziyordu pembe tenleri,
Özlemiþ sanýrým eski günleri,
Yýldýrým misali çakmýþ aðlamýþ,

Gözleri güzeldi; kahve tonunda,
Verdiðim boncuðu takmýþ sonunda,
Mutluluk hakkýdýr elbet onun da,
Belli ki daðlardan býkmýþ aðlamýþ.


Sabri Koca



*
þairlerin dilinden.......

Baþa vura vura çare aramýþ
Göðse vura vura sine daðlamýþ
En sonunda kara yazma baðlamýþ
Kendini odaya týkmýþ aðlamýþ. ................. saf þiir

Sosyal Medyada Paylaşın: