Kor duvarlarý ardýnda bir binanýn bilmem kaçýncý katýndayým!
Lakin daha dün duymuþçasýna yerin azap sesini...
Þimdiki gibi sessiz bir köþenin ortasýnda kaybolana dek,
Martýlarla gözgöze
Küçük çocuklar gibi bir aptalý oynamak inadýna;
"Çeviriyorum lunaparkýmý"
Biran en üste
Gözlerim sýmsýkýyý tutar.
Ellerim denizler gibi kibar
Bi saða bi sola
Ölülere fýsýldar güneyin fön rüzgarlarý
Yaþar bedenimi
Yapraklar yapraklara kuru
Ýliklerimdeki kemirgen kurtlar
Uluyor kýrmýzý pabucundan
Auv!
Aldanýþlar kalýr gerime
Beni sev dedim Tabiyat ana herseferime
Býrak yerininin dip yüzeyine
Bilet aldým bir kavanoz dolusu
Yýrttým is atmosferini
Yarýn kadar uzakta bir bölgede
Veba’ndan öte bir mahalleden
Sana el uzatýrým
Avuçlarýma damla kusana dek
Kuzeyi üfleyeceðim
...
.......
.............
Evet Kuzeyi üflüyorum yine
En kuzeyi
Ölülerin içinde
Annem dediki;
"Yine seni seveceðim"
Yalnýzým ben
Bir okyanus kadar yalnýz
Topladým tüm mercan etleri
Kuzeyi üflüyorum sahice
Bulut gibi aðýrdan alýp
"Seni istiyorum"diyeceðim,
Ver bana kendini
Taþý beni yanýna
Çek götür þurdan
Alýp ta herþeyimi...
Aramýzda kalsýn!
Iþýklar sönmeden dönmem gerek
Geçe kalamazmýþým
Annem öyle dedi.
..
.