Yeter ki İste Gülüm
Görürsen sana ait bendeki aþk resmini
Can evini bezersin yeter ki iste gülüm
Aþkýmla sarhoþ olup unutarak cismini
Kollarýmda sýzarsýn yeter ki iste gülüm
Gülen yüzün olurum uzatýrsan elini
Bu da ben miyim diye þaþýrýrsýn halini
Okundukça bitmeyen sevdanýn masalýný
Yeni baþtan yazarsýn yeter ki iste gülüm
Büyüdükçe sevgimiz gökyüzüne ulaþýr
Yýkýlmaz gücü ile bulutlarda dolaþýr
Gözlerin gözlerimde mutluluða bulaþýr
Renklerini çizersin yeter ki iste gülüm
Okursan sayfa sayfa baþtan ayaða beni
Görünce her satýrda bulacaksýn kendini
Yaþadýkça dopdolu yüreðimdeki seni
Destan bile dizersin yeter ki iste gülüm
Gönlümün dergâhýna otur þöyle kal benle
Huzur dolu sevgiyi yaþa seni sevenle
Ruhun karmakarýþýk düðümlenmiþ kalbinle
Seni bende çözersin yeter ki iste gülüm...
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.