Fa
Kaf'tan Cila
Faruk Kır

Kaf'tan Cila


Selamına borçluluğunda oldu haczim
Sesinin yokluğunda oldu azmim
Gözlerinin yokluğunda oldu vehmim
Seslerim çokça yetim ve çaresiz
Ulaşmadıkça frekans neye yarasın
Titreşimden bir olgun
Oluyorken insanlar egodan bedensiz
Kaf dağı var, gözü hançeri
Kalbi nefsi
Ne Cila tutar ne boya
Bunların hepsi kıyafetsiz
Sen sanırmısın Yaradan bunları affetsin
Cilası çok geldi
Bu kaf’tan cilalı şehir sizsiz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.