İncinir Şu Gönül

Yeline býraktým hayatý yeniden, savursun
Dost belli de düþman tuzaktaymýþ,kursun
Yâr dedik koþarak binbir ümitle, vursun, o da vursun
Dedik ya acýtmaz baðrý ateþ, yaksýn, yaksýn.

Çýkarýmý kendince yapmanýn yok faydasý
Sözler var ya sözler hançerdir, yakar caný
Olmasý mümkünse isterdim, yürekte solsun izi
Tesbih gibi sýrlandý ki dertler, hem de dizi dizi.

Ne istediysek ki gönülden, samimiyetle olmadý
Haince ve merhametsizce yaþamaksa, ihanetti
Gözün gördüðü,gönlün aldýðý derslerse ibretlik
Kimseleri asla yalandan sevmedik,sevemedik.

Kulak dolusu çirkinlikler duymak ne kötü
Ýçten içe kararýyor insanýn o zaman gönlü
Oysa, toplamak vardý destelerini güllerin
Farkýnda mý bilemem o yâr, ettiði sözlerin.

Dilden çýkarsa sözler,gözlerle bulur anlam
Elbet yüreðin gizi de gözlerdedir ve tastamam
Öfke saçýlarak söylenen sözleri býraksak da bir yana
Yanmaktýr içinden bu, karþýlýksýz ve ömür boyunca.

Uzanan eller varsa kýrýlmamalý, incinir gönül
Zoraki deðil ki sevgi, bahçende açan bir gül
Suyuna, topraðýna özen göster ki, umut et açar
Seven bir kalpse girersin içeri, kalmazsýn nâçar.

Gönül teli ne de narindir incinir esen yelden
Baþkasýnýn umruna gelmez o, çaresi sevgiden
Güne baþka bakmasýný varsa bir bilen
Abad olmakta var bu güçle, o güçse yârden.

Açlýk, susuzluk nedir ki dayanýlýr
Ýki lokma ekmekse konu, o da kazanýlýr
Mühim olan birbirini kazanmaktý, tatlý ise dil
Her þeye sahip olsan ne yazar, incinir gönül

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: