ONLAR VAR YA ONLAR
Kimse etmesin boþuna þikayet, önce baksýn kendine
Deðirmen deðil mi þu dünya, döner kendi bendine
Býrakalým diyorum karþýyý þikayeti artýk, yok ki yararý
Kendini bil ve taný, budur günün sana kârý.
Ýstemiyorum dikenleri dýþýnda insanlarý, çok itici
Bir de sosyal mesafe ile karýþtý bu, o ise, yabanilikti.
Dokunmayýn sakýn dökülür incileri, o ki öyle yetiþmiþ
Pýþpýþlanmýþ sürekli, her dediði de yapýlmýþ…
Elini koyda anlarsýn, sorunlar nasýl çözülecekmiþ
Kimi öylece bakmýþ, kimi asla görmemiþ.
Yaðmýþ iskelesine kar kiminin, öðrenmiþ nedir müþkül
Cebelleþmekte olan o iyiler, belki de bundan meþgul.
Nimetler uzanan ele olsun daima, kalsýn kýsa elliler
Tosun paþazadelerdenmiþ, býrakýn da yesinler
Dökülsün teri yerlere emeðin, alýn terinin
Payesi verilmelidir elbet, nimet sahiplerinin.
Kolayca da konuþtuk, yazdýk, çizdik, kastettik
Gözümüzdeki merteði sakladýk ve hapsettik
Batýrdýk çuvaldýzý ele, iðne bizim neyimize
Özeleþtiri yapmak, yürek ister bilene.
Kendini bilmek neyse, nefsini bilmekte o
Nefsini bilemeyen, her gün yer bir ambargo
Ýnsanlar uyanýyor, sislerse daðýlýyor
Kim esaslý,kim hain, pek güzel görünüyor.
Þüphe kendinden baþlar, tedavisi imandýr
Þükürle yenen nimet, hem yararlý, sevaptýr
Rýzký veren Allah`týr, kullarsa bunda araç
Yetinmeyi bilirsen, kimseye olmazsýn muhtaç.
En insanî duygular, vicdandan kaynaklanýr
Hissiyatlar burada birikir, olgunlaþýr
O yüzden tebessümle sevmelidir insaný
Deðil sadece insan, yaratýlmýþ her caný.
Fýtratý has varedilen insan ne de gariptir
Büyüdükçe o beden , ahlaktan uzaklaþýr.
Halen diðerlerinin, duyan acýlarýný,
Ýçemez önündeki, o bir tas çorbasýný
Bize öylesi gerek, hissetsin ötekini
Varsa paylaþýr elbet ,bir lokma ekmeðini…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.