BU ŞEHRİN GECELERİ
BU ÞEHRÝN GECELERÝ
Neden bu sokakta insanlar maskeli
Besbelli bir virüs adý corona
Nisan kapýlarý zorluyor toruncu tonunda
Tanýmadýðým bir yüz elimi sýkýyor
Nasýl desem de, git gidebildiðin yere.
Azizdir gözümde bu þehrin insanlarý
Yarý kalmýþ bir þarkýnýn acýsýný çekiyorum
Duy beni, ey çilemin deðiþmeyen dokusu
Sen yokken tutsak olurum bu isyan geceme...
Ölürüm... acýlarla büyüyen gidiþine.
Ýçimde korkular büyük, dev gibi duygular
Asi hüzünler sardý gecemi
Geçemem... geçemem gülüm
Dönülmez tünellere gömdüm kendimi.
Bu þehrin geceleri coronavari oldu
Bir þarký bir türkü ne zaman güzel deðildir
Ölüm rüzgârlarý estiði zaman
Yüreðim vurgun, yoruldum aðýrlýðýmý taþýmaktan
Ey acýlarýmý kuþatan yalnýzlýk
Gözlerim hep yolda kalsa da
Bekleyeceðim seni bu þehrin gecelerinde.
Nuri Daðdelen
11.0.4.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.