(Dayým da bezmiþ koronadan.Dün köye döneceðim demez mi?..)
Seninkiler dert deðilken gözümde
Tatillerim iptal oldu Yeðenim!
Mayamiler tutuþurken özümde
Hevesimin gülü soldu Yeðenim!
Pavyon-barým bu gidiþle batacak
Baþladýðým inþaatlar yatacak
Tüm hesabým tersten takla atacak
Cüzdanýma korlar doldu Yeðenim!
Büyük þehir yaramadý aha da
Kasvet çöker üstümüze daha da
Yavaþ yavaþ kaybettikçe sahada
Bize kalan yalnýz foldu Yeðenim!
Büyük kuþlar bakýn yüksek uçuyor
Üstümüze feci virüs saçýyor
Þehirliler þimdi köye kaçýyor
Biçareye çýkar yoldu Yeðenim!
Ýsmail’im burda kalmak neyime
Yakýnlarým býrakmýyor reyime
Çok yakýnda ben de dönsem köyüme
Dünyalýðým çaput –çuldu Yeðenim!
Biz ademler þaþan –kuldu Yeðenim!
Ýsmail SÜKLÜM
9 Nisan 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.