Sevdalar küstü
Kankalar türedi, sevgiler bitti
Ýnternet aðlarý bataða itti
Herkeste telefon canlara yetti
Çetleþme çýkalý mektuplar küstü
Bu gençliði sardý yýrtýk modasý
Gazinodan farksýz yatak odasý
Namaz, niyaz bilmez günlük yogasý
Aerobik çýkalý niyazlar küstü
Yaþlýlar çýldýrdý uydu gençliðe
O da ortak oldu bu iðrençliðe
Tv’ler býrakmaz dönsün benliðe
Uydular çýkalý antenler küstü
Herkeste bir hava atan atana
Çalým þöyle dursun satan satana
Dünü arar olduk rahmet yatana
Anlýklar çýkalý saatler küstü
Hayvanlarý bile uydurduk çaða
Ýnsan olanlarý kaçýrdýk daða
Koca betonlarý dikince baða
Siteler çýkalý çiçekler küstü
Komþuluklar bitti, döndük yabana
Selam vermez oldu insan insana
O yattýðýn yerden duy beni ana
Boþanma çýkalý, yuvalar küstü
Herkes cebe bakar, halden bilinmez
Parasý olan da sorsan sevinmez
Daim kalkýk gezer burunlar inmez
Egolar çýkalý, yürekler küstü
Büyük sayan nerde, baþýna buyruk
Ana yobaz oldu, babalar moruk
Gücü ele aldý hep çoluk çocuk
Yecücler çýkalý, köçekler küstü
Mehmet Muhlis ÞEPÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Muhlis ŞEPİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.