ZİLLİ

Zil takýp oynayýnca herkes ona bakardý
O bunu fýrsat sayýp nice canlar yakardý
Gün gelir devran döner,zilli olur baþ tacý
Huyunda oynaklýk var, döne döne dönerdi
Yalancý mumu gibi, yatsý vakti sönerdi
Özünde döneklik var,bugün sað ,yarýn sola
Öbür gün orta yola döner dururdu zilli
Zamanla anýlacak ülkemde zilli- güllü
Herkes pervane ona, ne diyorsa yapýlýr
Bazen yüceltilir,asillik soyundan denir
Hastalara þifadýr, ondaki güçlü nefes
Kokusu güle benzer,diyordu ona herkes
Elinde tokmak, sallýyordu bu zilli
Bazen kafa kol gider, þirazesi þaþardý
Yollarý þaþýrýrdý, gaf yapardý bu zilli
Adý zilli idi ama,gel gör ki bizim elde
Ona destan yazardý, ülkenin ekabiri
Bu garip kalem bile adýna bu satýrlarý
Yazmaya deðer gördü, ülkemin zillisine
Be hey gariban kalem, deðer mi acaba
Bir zilliye harcayýp vermeye emek,çaba
Kalem diyor,adý olsa da zilli elbet deðer
Elbette her düzenbaz bir gün baþ eðer
Gün gelecek bu zilli, zilleri takacak dize
Giderken çýkaracak,tak tuk diye sesleri
Eden bulur güzelim kalýr sanma yanýna
Radyoda söylenirken namelerle bu þarký


Sosyal Medyada Paylaşın: