Nice can vakitsiz göçtü,
Arkasýndan bakakaldýk.
Ömür çabuk geldi geçti,
Arkasýndan bakakaldýk.
Bazen semiz, bazen arýk,
Kimi ergin, kimi koruk,
Gidenlerin; alýk, buruk,
Arkasýndan bakakaldýk.
Þimþek çaktý, þafak söktü,
Dengi denkti, yükü yüktü,
Kalbi, kabrinden büyüktü,
Arkasýndan bakakaldýk.
Ölüm, dost kapýsý çalmýþ,
Ne iz ne emare kalmýþ,
Son hýzý Burak’dan almýþ,
Arkasýndan bakakaldýk.
Büyük, küçük, akran, yaren,
Omuz verdi; duyan, gören,
Dedik "Allah hüküm veren"
Arkasýndan bakakaldýk.
Gömdük, duasýna durduk,
Dönmeyecek biliyorduk,
Ne aradýk ne de sorduk,
Arkasýndan bakakaldýk.
Ýlk akþamýn hüznü çöktü,
Ýhtimal yok, hayal çoktu,
Yetiþmek imkâný yoktu,
Arkasýndan bakakaldýk.
Bozguna döndü utkumuz,
Tutuldu sanki nutkumuz,
Hep sükût oldu katkýmýz,
Arkasýndan bakakaldýk.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.