TASAVVUF HİKMETLERİ
AKSÂ
1. Hikmet
Yaþamadantaþamazsýn, taþamadanaþamazsýn, aþamadan piþemezsin, piþemeden bilemezsin, bilemeden diyemezsin, diyemeden yaðamazsýn, yaðamadan akamazsýn, akamadan coþamazsýn, coþamadan bulamazsýn, bulamadan olamazsýn, olamadan dinemezsin, dinemeden ölemezsin, ölemeden doðamazsýn, doðamadan öremezsin, deremezsin, seremezsin, eremezsin.
2.Hikmet
Zerreler, Hakk’ýn ordularýdýr. Hisset, Rahmân’ý tesbihde, cümle müþterek tavâflarý. Vazîfelerini hakkýyla îfâ, onlarý zikrullahtan alýkoymaz. Bu ahvâl, idrâklere filhakîka ibrettir.
Sýddýklar, ancak Rahîm’inrâzý olduðu haskullarýdýr. Zîrâsadâkatle baðlanýlacak, O’ndan baþka Sâhibyoktur. Lâ ilâhe illâ hû.
Ýnkâr, akýl yürütememek, anlayamamaktýr. Ýnkârcýlýk, yeryüzünde haksýzca büyüklenmenin, inanan ufuklarý küçük görmenin çocuðudur. Oysa îmân, anlamaktýr, akýl yürütmektir, havas iþidir. Hakîkati reddetmekse, asýl bayaðýlýktýr.
Herþeyi yaradamayan, bir þeyi yaradamaz. Bir þeyi yaradamayan, herþeyi yaradamaz.
Yaradan yaradýlamaz, yaradýlan yaradamaz. Tevhîdin bürhanlarý, ne leylâ, nebeyzâdýr.
Zulmetmekse; acziyet, noksaniyettir. Ol kadîr Sübhân, nâkýstan, mecâlsizlikten, adâletsizlikten münezzehtir.
Maðrur, ýrkçý, kaderci; racîm iblisinkibri korkaklýðýndan, ezikliðindendir.
Teslimiyet fezâsýnýn pâdiþâhý;Muhammed aleyhisselâmýn tevâzû edebiyse, cesâretinden, yiðitliðindendir.
Ey nefsim,sen,korkaklardan deðil, cesûrlardan ol.
3. Hikmet
Vahdet bahrinin dalgýçlarýna serinlik, harâret karasalýnda. Hakk’ýn ummânýna dalmak, âþýklara nefestir, teneffüs vaktidir.
Yýðýlýmý Hayy deyu haykýran dalgalar, sanki su deðil, ýþk oduna benzindir.Tûfânlar ki, ney ve rebab düetidir.
Þemsi batarken görürsün, hâlbuki cihânýn diðer ucunda doðmaktadýr. Ölmek de, öbür âlemedoðmak deðil midir.
Ölmeden ölmek, dirilmeden dirilmektir.
Asýl uyanýklýk, insaný dünyevî deðil, uhrevî bir imkân olarak, görebilmektir.
Yetîmi gözetmeyi, rýzâ içün fýrsat bilmek, ne güzel çýkarcýlýktýr.Ki Cenâb-ý Hakk, rýzâsýný lutfetmezse sana, sekiz cennete girsen dahî, zinhâr tesellî etmez,edemez,sonsuzca.
Evrende en mümtaz akrabâlýk, inananlarýn uhuvvetidir. En bedhah hýsýmlýksa, inanmayanlarýn îmâna karþý ayný cebhede birleþmesidir. Asabiyye aynazlarý, ne sarp ne çetindir.
Renkler, biçemler, sûretler, sîretler, hacimler, boyutlar, kývrýmlar baþka baþka. Ama vâbeste olduklarý gerçek hep bir.
4.Hikmet
Aklýnýn kalbi, kalbinin aklý olmayana, ne çâre.Þerîat mâþûkunu gizliden gizliye sevenlere,vuslattan ne pay vardýr.
Dürüstlük pýnarýndan içmeyen teþne yürekler, güdümleye güdümleye hîleye dönüþen þaþkýn dimaðlar, bu þeffaf sýrattan nasýl geçebilir.Takiyyenin âkýbete têsirini görmüyor musun.
Ciltler, muhtevâlar, çehreler, kültürler,milliyetler, diller, O’nun âyetlerindendir. Ayný zamanda,fettanbeyazcýlarýn, kafatasçýlarýntuðyanlarýný artýran, imtihanlardýr. Bu, böyledir.
5.Hikmet
Rasûlullâh aleyhisselâmýn esirleri ilim karþýlýðýnda salývermesini anlayamazsan, hâricî bedevîler gibi mâsumlarýn içinde canlý bomba deyu nefsini patlatýrsýn.
Gerçek gelmiþken, ondan nasiblenememiþ þol acýnasý kaybedenlerden olursun.
Hâlýk hazretleri, hâþâ, zorunda olduðu içün deðil, dilediði içün yaratmýþtýr. Her istediðini yapacak güçtedir.
Bârî’den baþka yoktan var etmeye, varý yok kýlmaya, güç yetirebilen mi var.
Mamâfih -mümkün varlýk- olabileceklerin en hayýrlýsý, en estetiðidir.
6. Hikmet
Nakil, akýldan efdaldir. Çünkü aklediþler, çeþit çeþittir, hem hamuruna nefs karýþabilir. Nakilse haktýr, birdir, bellidir.
Naklin akýldan üstünlüðüne en güzel bürhan, nakli akýldan üstün bilenler barýþ ve huzur ve uhuvvet içindeyken, aklý nakle üstün tutanlarýn birbiriyle bitmeyen kavgalarýdýr.
Müteþâbih âyetleri têvil, nebî olmayan idrâkin haddi deðildir. Münâfýðýn bâtýnî hendeklerine sakýn, düþme.Saflar ancak, Zâhir’in câmisinde dürüstçe sýkýlaþabilir.
Varlýk, yokluk, fânilik ve bekâ, Kadîm’in kulu, kölesidir.
Kimse ol Musavvir kadar sevip, sevilemez.
Ey nefsim, hak yolda, merhametin öfkeni geçsin. Bu, sünnetullahtandýr. Duyu bilgisine aþýrý güvenen maðrurlar, gözüyle görmediðine inanmaz.
7.Hikmet
Dikkat eyle. Akýl yürütemeyen nice maðrur gavur, müslimânlara en fazla akýl taslayanlardýr.
Müslimâným diyen feylesoflar, haþir bedensiz olacaktýr bühtânýnda bulundular. Takiyyecilerse bu küfrü, hâþâ Ýslâm Düþüncesi deyu okuttular. Oysa Hâþir, parmak izlerine kadar haþretmeye, râzý olduðunu cismiyle cennetine almaya kadîrdir.
Nesebcilik laðýmlarýna düþmek, mücâhîd ecdâda vefâ deðil, ihânettir.
Ýþler ehline vurgundur. Baþlýk taslayan, baþ deðil, kuyruktur. Unutma,ol râþid halîfeler, hilâfet hýrsýný cân düþmaný bilmiþlerdi. Ýþte düstûr, hilâl gibi salýnmaktadýr.
8.Hikmet
Evliyâullâhýn aþký nasýl -bir- sevdâdýr. Öyle ki akýl pîri, coþkun gönle öðüt için geldi mi, gönülden daha âþýk kesilir.
Yüzlerini Ýslâm’ýn devletinden gayrýsýna dönmezler, zîrâ onun hâricinde kalan cümle rejimlerin, bâtýl olduðunu iyi bilirler.
Sözde muâsýrlýk kapanlarýnakapýlmadan, ondört asýrlýk Muhammedî þerîati yol edinenler, asýl kurtulacak âþýklardýr.
Büyüklenmek ve küçük görmek asýl küçüklüðün karînesi, küçüklüðünü bilip sâde olmaksa,asýl büyüklüðün tezâhürüdür.
9.Hikmet
Ekranlarda izlenen efektleri yaradan Kadîr hazretleri, elbette cennetlik kulunu cennetinde, yakuttan kanatlý atlara bindirip uçurmaya güç yetirendir.
Belki daha önceki ümmetlerden kimselerin görmediði yýðýnla teknikterakkiye, bugün þâhidiz.
Ey nefsim, ibret çiçeðini,söyle, ne zaman koklayacaksýn.
Milyar ýþýk yýlý uzaklýklarý içinde barýndýran fezâ, cennetin ve cehennemin olabileceði geniþlik hakkýnda ipucu vermiyor mu.
10.Hikmet
Asýl dâhîler, helâl dâiresinden ayrýlmayan, þüpheli þeylereyaklaþmayan, sürünün hatrý için örf deyu bidatlere sapmayandýr.
Elinden geldiðince dünyalýktan az faydalanýp, biriktirdiðini mâþûku için harcayan olmüttakî fedâîlerdir.
Ey kardeþ, çýkarlarý içün topraðý putsayanlar sana asýl vataný unutturmaya.
Cihânýn cümle Ýslâm coðrafyasý buradaki ülken, cümle müslimlerse milletindir. Milletin ki, müminlerielest bezminden berzâha, berzâhtan cennete,ne güzelkomþu.
11.Hikmet
Olmuþ olan, olacaklarýn en hayýrlýsýdýr. Riyâsýzca alan el, riyâkârca veren elden üstündür. -Biz- denilince aklýna dindaþý gelmeyen tefrika gürûhlarýna, heyhât üstüne heyhât.
Ölümün koç olarak boynundan çekilip de, cennetlik ve cehennemliklerin arasýna getirilip boðazlanacaðý vakti hatýrla.
O gün, sevinçten ve kederden ölmek mümkün olsaydý, belki iki taraftan kimse sað kalmazdý.
Unutma çünkü umutla! O ki, Zât’ýna ne kadar þükredilse, yetmeyecek olandýr.
12.Hikmet
Asýl baþarý, mutlak elit olan vâhid Hakk’ýn, hoþnutluðunu kazanmaktýr.
Cihânda, Rezzâk’ýn ihsanlarýný yeterli görmeyip, kendine râkib gördüklerinin payýna da göz dikenler, verilene þükredeceðine râkiblerini bitirmeye çalýþanlar, kendini yeterli görüp azanlar, açýk aramayý meþgale edinenler, ne acýnasýdýr.
Hakîkatden yüz çeviren nicecinsiyetçiler, nice sözdeterakkîperverler vardýr.
Cennetin yasalarýný, cihânýn iþleriyle karýþtýran nice haddi aþanlar. Deðil mi ki cümlemizin sâhibi Hû.
Erdemli olanýn ne olacaðýný erdemleri yaradan Sübhân’a karþý,hâþâ,belirlediðini zannetme hadsizliði.
13.Hikmet
Muhtaç bir kap nankör oldu mu, Hakîm’in sonsuz hikmetummânýna, gayrý necis zanla, hasým kesildiðini görürsün.
-Hûrî- hakedenlere inâyet olduðu gibi bazý erkek düþmanýhatunlarýn, hasedinden takýlýp, haktan uzaklaþtýðý bir imtihan deðirmenidir.
Erkeðe verilmeyen analýk nîmeti, evlâd üzerinde babadan üç misli hakký bulunmasý lütfu, köre ne gösterebilir.
Hem merhamet, öfkeden daha ziyâde birirâde, cesâret, basîret, þehâmet, ferâset, hamâset, fetânet ve kudret gerektirir.
Mantýðý nefsi olan kiþi, hakîkati mantýklý görmez, zîrâdoðrular eþittir gerçekler, þýmartýlmýþ nefsine hoþgelmez.
14.Hikmet
Ey cân, elleri gören, gözleri dokunan, kulaklarý konuþan, dudaklarý dinleyen bir yûnûs gibi ser postunu içindeki içeriye.
Kahramanlýk taslamaktan baþka iþe yaramayan, üþengeç yýðýnlardan pehlivan çýkabilir mi. Yiðitlerin kanýta ihtiyacý mý var.Adamlýðý ancak, saklambaca muhtaç, tabansýzlar anýrýr.
Sâlih amelleri konuþkan, lügati herzelere uzak sosyallere, var/yok arasý bir âhenk olan vaktin kýymetini bilene, ne mutlu.
15.Hikmet
Felsefeler yalnýzca birbirini yalanlamakta haktýr, haklýdýr.
Ýslâm’ýn karþýsýna felsefe bâtýlýný koymak, kýyasa yeltenmek, ancak ajan nakýþýdýr, iþlendiðimekteb,boþluðun fakültesidir.
Kur’an geleli dilimi yuttum diyen peygamber þâiri sahâbeye selâm olsun, ne güzel söylemiþtir.
Hiçbir þey beðenmeme, kendini beðenmekten ötürüdür. Herþeyi beðenmekse, karaktersizlikten.Müslimân, vezinlidir.
Þerîat denince nefsin ürkmesi dahî þerîatin caydýrýcýlýðýna ne gökçek argümandýr. Þerîatsýz tarîkât, barikattýr.
Münkirlerin -dileseydi, azmazdýk- söylevi, þeytanýn -beni azdýrmana karþýlýk- sözüne ne çok benziyor.
16.Hikmet
Cenâb-ý Hakk hazretleri, ancak hakedenlerin kalbini mühürlemiþtir. Çünkü insana, çalýþtýðý vardýr. Ey oðul, âkýbetin, tercihlerine âþýktýr.
Bu kesik kliniðe,toy giren hekîm, hekîm girentoy çýkar. Ýrkil, özüne dön. Vurgunlar için uyanýklýk, baygýnlýktýr.
Öyle bir süzgünlük ki, saldýrgan kurnazlarý, kurnazlýktan daha efdal, savurmakta, demiri penye kýlmaktadýr.
Tekelcilere bir bak, asla tatmin edemeyeceði benliðininpeþinde, nasýl da gün geçtikçe daha çok azýyor, köleleþiyorlar.
Hâsidlerin hasedi, bir yankýdýr, eninde sonunda çarptýðý daðlardan, döner dolaþýr, yine içinden çýktýðý nazârý vurur.
17.Hikmet
Ýçindeki tamtakýr kavanozun kapaðýný bir sýyýr da gör, içerden göklere kanatlanan, ne kelebekler keþfedeceksin.
Velîlerin baygýnlýðý, þarjöre sürülmüþ mermilerin durumu gibidir, irkilecek zamaný iyi bilir, fiþek yataklarýnda cinnet geçirmez, çünkü onlar içün sabretmek, yarýsýdýr dikey zaferin.
Helal terakki ve geliþim ve keþif, âþýklar içün mâþûkuna kendini kanýtlama idmanýdýr. Velîkimdir.
Kamere, yýldýzlara ayak bassa, besmeleyi, tefekkürü, hamdi unutmayacak sâdýklardýr.
En üstün âþýklar, Hakk yolunda en üþengeç deðil, en çalýþkan olanlardýr. Takvâda yarýþ ne özel tanýmdýr.
18.Hikmet
Nasýl da bambaþka; esîrler, enerjiler, rahimler, bükümler, antenler, çeperler, hücreler, atomlar. Lâkin özlerindeki mânâ hep bir.
Adâlet rahmet, merhamet cesârettir, ürkekler ne bilesi.
Cümle müslimânlarevlâd-ý þühedâdýr. ZîrâHakk’ýn inananlarý din baðýyla kardeþ kýlmasý, âlemdeki en üstün akrabâlýktýr.
Bu yüzden müslimânlýkla müþerref bir ingiliz, bir arab veya acem, birbirinden farksýzdýr, cümlesi salâhaddînlerin ve fâtihlerin ve târýklarýn birer koçak halefidir. Ey oðul; kavký, kýrýma hasrettir.
Üstünlük takvâdayken, zanla kardeþine asâlet taslamak, ancak aþaðýlýk kompleksini örtbasa çabalayan, takvâsýzlarýn iþi olabilir.Oysa iblisi þeytan eden, inkâr deðil, ýrkçýlýðý, kibriydi.
19.Hikmet
Rasûlullâh ve ashâbýn nerdeyse hepsi arab iken dahî, Hakk onlarý Ýslâm’ýn yayýlmasýna, ceddimizin, neslimizin ve bizlerin hidâyetine vesîle etmiþken bile, nice bedirlerde, uhudlarda, hendeklerde Hakk içün ve yine O’nun imdâdiyle destanlaþan cesâretleri dilden dile dolaþýrken hem.
Tâ vedâ hutbesinde-arabýn aceme üstünlüðü yoktur- düstûru, göndere çekilmiþti.
Ekseriyeti müslimân bilinen kavimlerden bile oncabedhah ve gavur ve münâfýk ve fâsýk çýkarken, bu denli kendikabîlesini tezvirâtle, îzâmla genelleme niyedir.
Cehennemlik soydaþlarýnýn soyunu inkâr ilâ hangi ýrkçý nereye varabilmiþtir.
20.Hikmet
Birbirinizi gerçekten sevmedikçe îmân etmiþ olamazsýnýz diyordu.
Müslimân arab kardeþini, müslimân türk kardeþini sevmeyen bir müslimân kürd, îmân etmiþ olabilir mi.
Müslimân arab kardeþini, müslimân kürd kardeþini sevmeyen bir müslimân türk, îmân etmiþ olabilir mi.
Ve yine müslimân kürd kardeþini, müslimân türk kardeþini sevmeyen bir müslimân arab, îmân etmiþ olabilir mi.
Sevmek, sâdece -seviyorum- demek midir.Sevmek, kardeþlerine saygý duymaktýr. Güçlüyken onlarý ezmemek, güçsüzken satmamaktýr.
Sevmek, empati kurmaktýr. Hoþlanmayacaðýn þeyi kardeþlerine revâ görmemektir.
Kendin için istediðini onlar için de istemektir.Senin ya da baþkasýnýn kültürünü, lisânýný, hayat tarzýný,onlara zorbalýkla dayatan, hiçbir rejimin, rejimcisi zinhâr olmamaktýr.
Ey yürek, sevmek, îmânýn hoþnud ülkesidir, sevmemekse, îmânsýzlýðýn çorak gurbeti.Ýþte, biricik varýþ yelkovaný.
21.Hikmet
Fiilî nasîhler, hakîkat dâvâsýnýn intizâm müesseseleridir.
Leylin nehârla kýlcal raksý, fezâ bahrinde denizfeneri nücûmun tavafkâr semâsý, kar ve yaðmur dânelerinin birbirlerini zinhâr incitmeden turâb ilâ visâli, kapkara torpakta biten gökkuþaðý meyveler, cânlarýna-harekete geçirten- sýrlar üflemektedir.
Cenâb-ý Hakk, mâsivâyý yoktan var etmiþtir. O’nun var ettiðini yok saymak, âyâtýný inkâr deðil midir.
22.Hikmet
Aþkýn evi, cihâd meydânlarýdýr. Âþýklara, gazâda fâsid ve hâsid ve câmid küffârdan Ýslâm düþmaný kâziblerin kanýný dökmek, mücevherâtden kadehlere cennet þarablarý doldurmak gibidir.
Hâdiselerin cereyâný, mütenevvî ebsâra, belki parmak izleri gibi ne özgün ilhâmlar, ne öznel esrârlar bahþetmektedir.
Âdemoðlu, ancak kudretullâhý yansýtan bir âyine olabilir. Ey cân, cam özünü cilâla. Ýç geçirilen herþeyin dileyene nasîb olacaðý ol nezih zemîn, ancak O’nu râzý edenlere yakýþýr.
Tekâmül, nâkýs âcizlere lâyýktýr. Ol sübhân Allah, tamdýr, geliþmekten ve küçülmekten vebüyümekten münezzehtir.
23.Hikmet
Hüsnâ esmâsýyla, ilmiyle âlemleri kuþatan Hû. Varlýðý ve yokluðu, bilineni ve bilinmeyeni, gizliyi ve açýðý saran.
Deðil evrenden, Hakk ihsâný mekiðiyle, þol galaksiden dahî çýkamayan ey nefis, kimden kaçtýðýný zannediyorsun.
Karanlýða sývýþarak, ýþýðý yok edemezsin. Yalan ve zan ve iftirâ kulvarýnda gözlerini yumarak, düðümlere üfleyerek,asla hakîkat güneþlerini söndüremezsin. Asla.
Adâlet nedir, yerine koymak. Fesâdât nedir, haksýz yere yerini deðiþtirmek. Fettâh hazretlerinin mübârek fütûhâtýnýn kemiyet ve keyfiyetini de, yine ancak kendi akdes Zât-ý Âlîsi bilebilir, þâyet dilerse dilediðine dilediði kadar bildirir.
Düþün, seni hiç olmamýþsýn gibi yok etmeye kadîrken, rahmet hazînelerine boðuyor, neden.
24.Hikmet
Yoktan -var ettik- dediði cümle mahlûku, vahdet-i vücûd diyerek yok saymaya yeltenmek, bilbedâhe dalâlettir.
Belki yok dahî yokken, vardan da, yoktan da ötede, Hû vardý.
Hiç yok olmayacak, hep var olacak, ol zâtýndan baþkaBâkî yoktur. Bu, böyledir. Sübhânallâhi ve bihamdihî.
Kur’ân-ý Kerîm’in üslûbuna bak, Melîk’in,zâtýna verdiði deðeri gör, ey ins, zerrâtýn tesbihâtýný duy, kalbini akýþa býrak.
Ýçindeki yüceyi arayýþý görmüyor musun. Hiç arayan olur da, aranan olmaz mý.
Düþün, aranan azâmet, etik elit, ancak izzeti ve arayýþýyaradan, Kuddûs’ün katýnda olabilir, düþün.
25. Hikmet
Selâm hazretlerinin varlýðýný inkâr etmiyorsan, daha ne duruyorsun.
Bir yanda gerçek dîn; birleyen Ýslâm, diðer yanda ol Âdem gibi babasýz yaradýlan, kul ve nebî Îsâ’yý, putlaþtýranhristiyanlýk ve kavminden baþka herkesi zâtlarýna köle gören yahudilik.
Kâbe etrâfýnda sevgiyle ve saygýyla kenetlenen her renkten, lisandan, kültürden, nesebden, hacimden, þekilden þol müslimân kardeþlerin beraber birleyiþini, tefekkür eyle.
Melâike, Âdem atana yöneldiklerinde, aslýnda ol Hazret-i Müheymin’in emrine itâatle secde ettiler, Âdem ancak bir perdeydi.
Ey oðul, mühürlüyü, izin verilmedikçe,asla açamazsýn.
26.Hikmet
Ancak görmek isteyen lâyýklara, ol Mü’min, göstermekte pek lâtif.
Kâbeye put diyen yalancýlarý hüsranlarýyla baþbaþa býrak. Ýleride bileceklerdir. Kâbe, ancak Azîz Hakk’ýn emridir, kýblen, þüphesiz, O’nun emrinedir.
Ey oðul. Ýntikâmý dahî âdil, Cebbâr’ýn neferi ol aþkla. Tek sýkýmlýk câný var þu cihânýn, bir göktaþý yeter cümle tekebbüre.
Milyonlarca gök adadan sâde bir dânesi, içinde nokta bile deyû görünemediðin galaksi. Kahhâr gadabý, zâlim kahýrcýlara yeter.
27.Hikmet
Mütekebbir hazretlerinden baþka Mu’izz ve Müzill Rabb yoktur. En güzel,en elit isimlerO’nundur.
Rýzkýnýn mikdârýný, ancak ol Rezzak, ol Bâsýt, ol Kâbýd bilir. Ýmdâd, yâ Ðaffâryâ Râfi’ yâ Semi’ yâ Ðafûr.
Vehhâb’ýn kuþatýcýlýðýndan, kuþataný yoktur. Ol Hakem, ol hâkim Hakîm, hükmedenlerin en hayýrlýsý, en hikmetlisidir.
Yâ Adl yâ Bâsîr yâ Habîr yâ Azîm,ilmindenfirâr etmeye çalýþanlarýn, kudretinden kaçtýðýný sananlarýneforu, heyhât,nasýl da nâfile.
Oysa ol Latîf, ol Halîm, ol Selîm olan yüce Hakk hazretlerinin zinhâr hiç telâþý yoktur. Mâlikiyevmiddîn.
28.Hikmet
Hünkâr yürek, saraydan sadra lâyýktýr.Ve liyâkat, tûfân tûfân þuûr serîsi.Mensubiyet, sâika sâika bir zuhûrâta müþtehi.
Önce mukavvaya sarýlan, sonra boþluðun içinden çekildi mi süzülen, esrârlý iplik. Kýyâmet kýyâmet büyüyen bir kýyâmýnleylinde, kalb kayalýklarýna vuran dalga dalga öz, timsâli.
En derûnda, kabuðunu çatlatýrcasýna en nahîf mânâ filizi,mikro têsirin, gittikçe, makro etkiler doðurduðu bir, çað demi.
Ey oðul, çaðýný demle. Sinsiyetin, senin demlemediðinle, seni necisâne demlemesine, sakýn, fýrsat verme.
Hakîkî istiklâl, Hakk’a hakkýyla kulluðun, âdeta dâhiline siperlenmiþtir. Þol namazlardaki harekâtýn dahî, fiziklere kârý, elbette tesâdüf deðildir. Ol Þekûr, ne Aliyy, ne Kebîr’dir.
29.Hikmet
Hafîz’ýn muhafazasý ey tâlib, muhafazalarýn efendisidir.
Mukît’in mükâfâtý kadar hayýrlý mükâfât, hâþâ, kim verebilir. Hesablarý görücü olarak ol Hasîb yeter.
Celîl hazretleri kadar, Kerîm ve Rakîb ve Mucîb ve Vâsi’ ve Mecîd mi var. Hâþâ.
Bâ’is hazretlerinin vaad ettiði günü bekle. Hazret-i Þehîd, þâhid olarak yeter. Ne güzel Vekîl. Küllî þeye karþý Kaviyy.
Nasýl da Veliyy ve Metîn ve Vâcid ve Mâcid ve Hamîd ve Muhsî ve Muhyî ve Mümît veMübdî ve Mu’îd. Hayy ve Kayyûm Vâhid.
Mülk, ol Samed hazretlerinindir. Yâ Kadîr, yâ Muktedir.Sen ki Mukaddim ve Muahhir. Sen ki Evvel, sen ki Âhir.
Ey Bâtýn ve ey Zâhir ve ey Vâlî, ey Berr. Sen ki, Müte’âl hazretleri, andolsun, senden üstünü yoktur. Hamdülillah.
Tevbemizi kabûl eyle yâ Tevvâb. Rahmetine sýðýndýk ey Müntakim ve ey Muksit. Affet ey Afüv ve baðýþla ey Raûf.
Topla bizi, sýklaþtýr safýmýzý yâ Câmi’ ve Ðanî ve Muðnî.Þeyâtini kov dergâhýmýzdan yâ Mâni’ ve yâ Nâfi’ ve yâ Darr.
30.Hikmet
Yalvarýrýz râzý ol. Ey Vâris, ey Reþîd, ey Hâdî, ey Bedî, ey Bâkî, ey Sabûr, ey Nûr.
Zülcelâlive’likrâm. Mâlikülmülk.
Gözler kapalýyken, uykularda gözsüz görülen rüyâlar ve kâbuslar, ne ibret mûcize.
Onca mûcizeye raðmen uslanmayan zâlim zorbalarý ancak cehennem paklar.
Cehennemin dahî sonsuza dek yakýp da paklayamayacaðý ne þeytanlar da var. Heyhât, varlýðýnýn hakkýný vermeyene.
Yalçýn kayalarý söyleten, katý surlarý mum eden, daðlara boyun eðdiren gerçek aþký hisset hey gönlüm, yaþa hakkýyla.
31.Hikmet
Erlik, birlik, dirlik; Ýslâm milletine vurgun üç merhaledir. Tastamam vuslatlarý, çehrelerinistikametini cümleten Hakk’ýn devletine döneceði bir güne ertelenmektedir.
Özler, özetler, özneler, özellikler, öznellikler, özgünlükler rengârenk, ama boyalarýndaki kimyâ hep bir, bir, bir.
En Sevgili Rahmân’ýn muazzam þerîati içün cân vermeyi göze almayanlar, sözün bittiði yerdedir. Vatan, millet, þehâdet nutuklarý nefsî, dümenleri baþtan kaybetmeye endekslidir.
Bir pazara buyruldun ki oðul, ortasý mezara, sonu sonsuz hazara. Öyle bir hazar ki, ancak hazýr, sýrat bökelerine.
Doðruluk caddesinin dosdoðru nökerleri, eðreti dünyalýðý koçmaya imrenmez, sadrýndaki vazoyu göçertmez, dâhildeki cevher zemzemini beyhûdezemînezinhâr dökmez.
32.Hikmet
Yargýnýn da bir âdâb-ý erkâný vardýr oðul, þol nefsin tanýmadýðýný fiþleme ihtiyacý, ahkâm ahlâkýna aykýrýdýr.
Âline bakýp muhabbetle iç çekiyorsun. Onlarý sana, seni onlara karþýlýksýz vereni unutma.
Ölümden ve diriliþ gününden sonra, beraberce sonsuza dek mutlu olmayý istemez misin. Hayýr, bu kliþe bir replik deðil.
Þeytanlarýn, hakîkati basit gösterme tuzaðýna, düþme.
Ýstiyorsan, bunun için Hakk’a yalvarýn, duâyýsâlih amel kuvvetleriyle destekleyin. Desteklenin.
Tesettürsüz müslimler, bugünün kuþatýlmýþ kudüsleridir.
Evini Ýslâmýn devlet kurumlarý kýlanlarsa, zamânlarýnýn ömeri.
Kalbi mühürlü, inkârcý þeytanlarýn evi elmastan olsa, yeni bir mûcizeye her gün þâhid olsa, bir süre sonra alýþtým deyip belki yine azgýnlýða devam edecektir.
Belki de canavarlaþtýrdýklarý nefisleri, ancak Kahhâr’ýn gazâbýný görünce inkârdan,menfaati uðruna vazgeçebilecek,hayvanâtdan aþaðý bir potansiyele sâhibdir.
Öyle bir zamanda vazgeçiþler, vazgeçenlere ne kazandýrabilir ki.
33.Hikmet
Hayâller dahî þol alçak dünya kalitesinde. Hayâl et oðul, cennet kalitesinde, hayâller bile olabilecek en güzel modelde.
Atan kalbini, çarpan nabzýný, nefeslerini dinle. O sâdýk dostlar, kendini kandýrmana destur vermezler. Fânî.
Yaradan’ýn yaratmadýðý bir yaradýlan, hâþâ hiçbir âlemde yoktur. Cümle olanlarý, elbette ol Hâlýk oldurmuþtur.
34.Hikmet
Kul ve elçilerden olan Îsâ aleyhisselâma ve Rabbi Subhân Hakk hazretlerine iftirâda bulunan þol hristiyanlýk þirkine bak.
Kul ve elçilerden Uzeyir aleyhisselâma ve Rabbi Subhân Hakk hazretlerine iftirâda bulunan þol yahudilik þirkine bak.
Kendisine faydasý olmayan putlarýn putperesti budizme, þamanizme, Hakk korkusundan titreyen mahlûk ateþlere tapan zerdüþtlüðe, þeytanlarýn oyuncaðý satanizme, ateizme bir bak.
Sapýþlar,nasýl da gerçeði haykýrýyor.
Nasýl da Rahmân’dan baþka ilâh yoktur, Ýslâmdan baþkagerçek dîn yoktur diyor.
35.Hikmet
Ey kaynaðý görebilen yürek. Parçadan bütüne gidebilen akledici idrâk.
Ancak bir Zât’ýn cümleyi yaradabileceðini, bir sineði de, bir gazegeni de yoktanvar etmenin O’na kolay geleceðini bilen ey kul.
O Zât’ýn bizim için ancak Ýslâmý seçtiðini ne vakit göreceksin. Sâde Rabbi Allah için eðilen nâmuslu baþlarý gör.
Kâbenin etrâfýnda tavâfa duran her tipten, renkten, dilden insaný gerçekten kardeþ kýlan, beyazla siyahýn asla birbirinden tiksinmeyip, dâimâ muhabbetle kucaklaþtýðý Ýslâm.
Kýlarken namazý, tutarken orucu, verirken zekâtý incitme gönül. Ýncinse de, ömrünce incitmeyen mütedeyyinleri izle.
36.Hikmet
Bin kez mazlûm olsa da, bir kerre zâlim olmayan insanlýk anýtlarýný seyreyle. Mütevâzý çehreler, ne özel manzara.
Asr-ý Saâdetden sonra, arablýðýn, kürdlüðün, fârýsîliðin, türklüðün geneli üzerine Ýslâm mührü vurulmuþken, þol dört sütûnun niceecdâdý belki ondört asýr boyu mücâhid yüreklerle Hakk için cihâd etmiþken, dâhildeki ýrkçýlarýnýn çatýþmasý, fitne yarýþý, ötekini küçümseyiþi, düþün, neden.
Müslimân olduktan sonra bir çinlinin, fransýzýn, almanýn ne farký kalýr senden oðul.
Deðil mi ki hakîkâte îmânýn onuru cümlenize yeter. Deðil mi ki ýrkçýlýk, bölücülük kibri haram.
Cenâb-ý Hakk hazretleri senin kadar onu da; ömerlere, salâhaddînlere, fâtihlere dîn kardeþi kýlmýþken, rûhunu senin rûhun kadar muhtedî, müceddid, müttakî nice rûhlar ilâ akrîba kýlmýþken, yeryüzünde müslimânlarýn hak dîn baðýyla kardeþ kýlýnmasýndan yüce bir akribâlýk hem yokken, büyüklenmen, saymaman, sevmemen, söyle, neden.
Irkçýlar bizden deðildir düstûrunu ibert-i cehennem gibi haykýrýrken kafatasçýlarýn ahvâli, müslimânlarýn tâ genelini oluþturduðu ýrklarýn dahî içinden nice zâlimler ve nâmussuzlar çýkmýþken, kendi nefsimizle bile baþa çýkmakta zorlanýrken, nefsini ve ýrkýný temize çekme çabasý, nasýl da beyhûde bir zamân isrâfýdýr böyle. Çabalarýndan sorulmayacak mýsýn ey.
37.Hikmet
Ýnsan, kendini yeterli gördüðünde azar oðul, kendini zinhâr yeterli görme, unutma, sen, iradenle âdeta kusurlar koleksiyonusun.
Kusursuz irâdeli Hakk’a dayan, kardeþinle gerçekten, kardeþ ol. Kardeþlerinin helâl dairesinde kültürleri, lisânlarý, tarzlarý yüce Hakk’ýn birer âyetidir.
Ol âyetleri, zinhâr, inkâr etme. Kendilerine verilen emânetleri, koruyup geliþtirmeleri içün destek ol.
Helâl dairesinde, muhabbet duyduklarýna muhabbet duy. Asla, sakýn, ötekileþtirme. Zinhâr, duymamazlýktan gelme.
Ýster sivil alanda, ister resmiyet meydânýnda, kendi ata mirasý kültürün içün istediðini, kardeþinin ata mirasý kültürü içün istemedikçe, bir bâtýl sistem sana dokunmuyor ama kardeþine hayat hakký tanýmazken ve sen buna susarken, hatta içten içe mutluluk duyuyorsan, tam îmân etmiþ olabilir misin.
Elinle düzeltemesen dahî kalbinle tasdik, dilinle ikrâr edebilecek ortam varken, zulme karþý kardeþinle olmaman, empati kurmaman ve hesâba çekilmeyeceðini düþünmen.
38.Hikmet
Unutma oðul, Hakk’ýn adâleti baþtan ayaða gerçektir, hakîkattir.
Zanlar gerçeðin önünde hiçtir. Hakk, senin nefsindeki iþine gelmeyene sükût planlarýný, senden daha iyi bilendir.
Tâlib, sen renksin, münhasýran aydýnlandýkça, ýþýða dönüþebilirsin.
Benzersiz Yaradan’ýn, yaratma þemsinin, -ol!- yaðmurundan sonra ortaya çýkan, gökkuþaðýdýr yaradýlan.
Baðýmsýz, sonsuz varlýðý kendinden, Hakk hazretlerinin mâsivâsý, O’nun, O’na baðýmlý varettiði;fânî, gölge varlýktýr.
Karanlýk, yâni siyah rengi de bir mahlûktur. Cihâný koyu karanlýk olan siyah deðil de, koyu bir kýrmýzý kaplasa, yine ancak izin verildiði kadar görebilir, yýldýzlarý seçebilirdik.
39.Hikmet
Yokluk, belki daha baþkadýr. Þüphesiz, varlýk da, yokluk da, O’nun emrindedir, hepsine hükmeden, tek mâbûd O’dur.
Zâlimin kendini suçlu hissetmeyen yüzüne bak. Sonra da mazlûmun hüzünlü çehresine.
Küçük hatalarýna piþmanlýkla tükenen ömür, büyük hatalara zor cüret eder.
40.Hikmet
Her zerre Hakk’ýn sanatýyla bir evrendir. Her evren Hakk’ýn kudreti karþýsýnda bir zerredir.
Gerekli sevgi, gereksiz korkudan üstün, gerekli korku gereksiz sevgiden üstündür.
Ey kardeþ, elhamdülillah, sâdece müslümanýz.
Çehremizi, laik-ulus rejimlere deðil, göklerin doruðundan inerek yeryüzü vahasýný þereflendiren, Ýslâmýn ondört asýrlýk görkemli devletine dönmüþüz.
Öyle yüce -bir- devlet ki, baþtan ayaða, Furkân ve Sünnet fecrinden ibarettir.
Ýslam coðrafyasýný dâim vatan, Ümmet-i Muhammed’i dâim millet biliriz.
Zamân, sadede gelme vaktidir. Gün, belki kýyâmete dek bitmeyecek olan ihtilâf gecesinden, coþkun kýlýnçlarýn kýnýndan çekiliþi gibi sýyrýlma günüdür.
41.Hikmet
Sahte bâtýlý, Þerîat hakîkatine tercih, îmansýzlýktýr. Bize takiyye deðil, dürüstlük yaraþýr.
Þerîati istemek, müslimlere farzdýr. Þerîat deyu haykýran muvahhidler, zamânýn asýl âþýklarý, asýl mürþidleri, asýl derviþleri, asýl velîleridir.
Aþkýn evi oðul, gazâ meydânýdýr. Zulmün kaný, mücâhid velîlerin kadehine hak yoldahelâldir.
Allah yolunda cânýyla, emvâliyle cihâd eden yâni cânýndan ve cânânýndan ve emvâlinden ve evlâdýndan geçen, mücâhidlerden âþýðý, evliyâsý mý var.
42.Hikmet
Her gerçek velî, belki mücâhid deðildir. Ammâ her hakîkî mücâhid, inþâallah birer velîdir.
Gönül gönül büyüyen akýl ve akýl akýl büyüyen gönülle, ilâ âhir.
Yapýnýn tuðlalarý, vücûdun uzuvlarý, vahdet bayraðýný yeniden oðul, hakettiði göndere, göklere çekecektir.
43.Hikmet
Bedevî îmâný, nedir þol bedevî îmâný. Þeytanlar, nasýl da nefsin aklýna -çöl, sarýk, deve- figürlerini getirmeye çalýþýyor.
Bedevî îmâný ayrýlmaz bir bütün, tek hakîkî yol, Ýslâm dîninin iþine gelen parçasýný alýp iþine gelmeyeni býrakan çýkar süslümanlýðýdýr.
Modernlik maskeleri ardýnda, sýmsýký halatý gevþetmeye çalýþan gevþekliðin öbür adýdýr.
44.Hikmet
Hakîkati bütünüyle yaþayan müttakî bedevîlerin týrnaðý etmez bedevî îmânlý nice þehirli moda münâfýklarý.
Hakîkati bütünüyle yaþamak; yiðitçe hakký haykýrmak, þerîati istemek, hilâfeti aramak, bu garazda eyleme geçmektir.
45.Hikmet
Þerîatsiz tarîkat, cehennem kütüðüdür oðul. Evliyâullah arasýnda Allah ve Rasûlünün devletine karþý tekbir kimseyi bulamazsýn.Ne olmuþsan da, yine gel, tevbe kapýsý açýktýr.
Peki ne içün. Elbette fýtratýna dönmek, dosdoðruya doðru deðiþmek, dönüþmek, gerçek bir müslimânolmak içün gel.
Ey kardeþ, kardaþýnla dîn hakkýnda tartýþýp durmayý býrak, sadede gelin. Ýhtilâfla vaktini öldürenler, ya hedeften ümîdini kesmiþ ya da hedefe yürümeye cesâret bulamamýþ âcizlerdir.
46.Hikmet
Yol bellidir; Ýslâm. Hukûk bellidir; Þerîat. Devlet bellidir;Furkân ve Sünnet-i Seniyye. Hükûmet bellidir; Hilâfet.
Bâtýl bellidir;bidât. Taðut bellidir; fitne. Küfür belli, þirk bellidir. Unutma; hânedânlýklar, zinhâr Ýslâm Devleti deðildir.
Hakk hazretlerinin,yoktan var kýldýðýtene nûrundan rûh üfürdüðü sen ey.
Daðlarýn kaldýramadýðý ol mübârek emânetin mühim emânetçisi ey.Sana kof telaþ deðil, dolu sükûn yakýþýr.
47.Hikmet
“Bir adým yaklaþýrsa, bin arþýn yaklaþýrým” sýrrýnýn tâ esrârýna var. Ancak böyle bir Rab, Rabbimiz olabilir.
Rabbinin furkânýndaki sana hitâbýna bak ey âdemoðlu, hitâbýnda sana verdiði deðere bir bak.
Yaradýlan böyle güzelken, güzelliði yaradan Hâlýk, düþün nasýl güzeldir. Elbette ancak testin kadar bilebilirsin.
Ey sâde Hakk’a teslîm olup çevresine güven saçan kandil yürek.
Ancak yandýkça aydýnlatabilirsin. Çilen, ihsândýr.Ýçindeki cevher suyun saðlam taþý, saða sola döküp ziyân etme, isrâf etme.
48.Hikmet
Sürüleri þefsiz, arýlarý melîkesiz býrakmayan, elbette insanlýðý þerîatsiz, rehbersiz býrakmamýþtýr.
Mâsivâ, bütünüyle Hakk’a secde eden mustazaf bir kul gibidir. Büyüklüðü hacimde arama.
49.Hikmet
Mâhiyetiyle evliyâ rûhlar, belki kâinatlardan daha engin, âlemlerden daha büyükçedir.
Unutma, zamândan ve mekândan münezzeh olan Zâhir Hakk perdelenmez, perdeleniþler senin âciz gözlerin içindir, perdelenen görüþ mesâfendir.
Doðumlar ve ölümler, doðumu ve ölümü yaratýp, doðmayan ve ölmeyen Hakk’ýn ezelî ve ebedî bekâsýný nasýl da haykýrýyor.
Bu âlem, belki ancak tenini kuþatýr, rûhunu kuþatacak kadar engin deðildir belki.
Gözlerini bir hafta hiç açmamayý dene, baþarabilecek misin, gözsüzlüðü sevebilecek misin, bir anda nehayâller kurabilen ey.
Ýçine yýldýzlarý sýðdýran bir gözün dahî hakkýný verebilir misin, söyle borcunu ödeyebilir misin.
50.Hikmet
Ey rüyâlarýnda gözsüz görebilen, kendinle aðýzsýz konuþabilip, kendini kulaksýz dinleyebilen cevher. Aslýna dön, kýymetine dön, hakîkatine dön.
Parmak izleri gibi birbirinden farklý aðaçlarýn, dallarýn, çiçeklerin, çayýrlarýn, atomlarýn Allah aþkýyla nasýl da kývrana kývrana filizlenerek serpildiðini seyret.
Hakk korkusuyla patlayan yýldýzlarý, açýlan kara delikleri tefekkür eyle. Ya þefkatten tabakalar olmasaydý cihânýn çevresinde.
Çarptýklarý gezegenleri delik deþik eden meteorlarýn, atmosferde toz-duman oluþu ne büyük rahmet, ne mûcize hikmet.
Hayretini zinhâr yitirme oðul. Olumsuz alýþkanlýktan, nisyanlardan sýyrýl.
SomHikmet
Tenlerin tinlerinde, tinlerin tenlerinde, pamuktan matruþkalar gibi içiçe sarýlý sýrlarýn, sýrrýna var.
Hakîkat þarabý adam uyutmaz, adam uyandýrýr. Hakîkatin esrârýný ancak evliyâ ervâh içine çekebilir.
Öyle bir esrâr ki, adamý mayýþtýrmaz, toparlar. Ey dünyalýk keþi ey leþ. Asýl uyanýklýk, devamlý olaný arzulamaktýr. Yapacaðýn tek þey; Sâhib’i râzý etmek.
Ölmeden ölen, dirilmeden dirilir ve görür gibi duyar gibi yaþar. Konuþur gibi susar. Susar gibi haykýrýr.
Fýsýldar gibi sayýklar, sayýklar gibi fýsýldar bu âr. Yaþa; taþ, aþ, piþ, bil, de, yað, ak, coþ, bul, ol, din, öl, doð, ör, der, ser, er.
Kendine gelmeden, geçilmez kendinden.
Ve aksâ…
Sýrlar, ancak sýrdaþlýðý baþaranlar içindir.
DENGBEJ
dünyanýn bütün öbür uçlarýnýn en son
rýhtýmýnda ürperen deniz fenerlerinin
çýraðýndaki buðuyu bronþlara çeken þuur
avuçlarýnýn insafýný yurtsayan milyarla
örgüyü hatýrlatmýyor gibi anýmsatýrken
hatýrlamalarýn sayýklamalara dönüþtüðü
dehirlerden beri nezihlik asýl cennet
cennet saflýðýn düþünden artan güzellik
göynüdükçe göðnündeki kesik fuadoðlu
vur gürzünü Rahmân aþkýna kýrklardaðýna
can garib can suskun can paramparça arif
faklarýn duldasýnda fitilsiz filintalar yâre
mutluluðu özgürlükte arayýþlar ne hebâ
oysa ins hürlükten bir kölelik için gülbank
en azgýn muhteris, hýrstan en çok yakýnan
dilinden kibri düþürmeyen en magaloman
iyilik taslayýp tevazuda gizlenen en habis riya
devir ölçüsüz mizanlarýn lipit çektiði peþkeþ
elaleme kanýtlamanýn fukarasý deðil ihlas
deðil kraterlerinde lav yetiþtiren baht civan
kulun deðil benim zannýn bile senin deðil
eslemtü lirabbil âlemîn! ve kýyar kendisine
Ýbrahim milletinden yüz çeviren her sine
özlerdeki bent, usturalar döken bir sakura
Kirmanþahlý Dinaveriden oku tabiat cüzünü
hatmet Harirîden, Mukrîden irfan estetiðini
belle Ýbnülesîrden dininin bikes þehnamesini
Hallikânlar, Bahauddinler yeniden fýsýldasýn
Þâh-ý Necmeddin Eyyub sýrrý Salâhaddinleri
Fahrulnisâlar doðursun Takiyyüddinleri
Ebûfidânýn, Sühreverdî yürekli Cezerînin oy
Batê mevlidi harlasýn, kavursun ciðerleri
çiðnenir Bitlisîlerin görklü þerefnamesi
dindir Teremaxî, Feqîyê, Xanî gözlerini
Baðdâdî, Arvasî, Nursî, Þeyh Said-i Kurdî
bir umutlarý cano! sende duyuyor musun
DÖRT MEVSÝM HAKKANÝYET
kim olursa olsun, rengi, dili, nesebi
yiðitler yiðit, üstünler üstün, iyiler iyi
nereye dek þu -biz- peçeli benlik þirki
ne zaman uçmaðý öðreneceksin
kündelerinden sýyrýl oðul, sen bensin
neye yarar iktidar, parya iken nefsine
vuracak sýrtýndan, putsadýðýn rejim
halinden, safýndan sorguya çekileceksin
bir günlük cihanda yahut daha biraz
süründen gayrýsýna satýlmayan cakanla
kibrini kült edinmiþ iblislerden olarak
hak aþkýyla öfkeden nerdeyse çatlayacak
ateþin keþkeden döþüne sürüleceksin
ne olursa olsun, cinsi, tipi, þîvesi
edipler edip, elitler elit, eminler emin
yýrtýnsan da, paralasan da kendini
þu yobazlýkla katýmýza yükselemezsin
yüzmeyi belle oðul, akmayan kokar
ölmeden öl, doðmadan doðmak için
ne mutlu mahþeri dünyadan baþlayanlara
dayatan zorba dindaþlarýn hesabý ne çetin
baskýnlýðý, haklýlýk zannetme dalaleti
deðil mi ki yeðlik takvada, adalet orada
arkasýný, beþeri totemlere dayamayan
buruk mustazaflara Rabbi yeter her çaðda
kim olursan ol, yeter ki pusma, putsama
ne olursan ol, haklýysan, haykýr namusluca
fitne zamaný diyen münafýða aldýrma
Ýslam’ýn devletine dön, kýbleni þaþýrma
deðildir müslümanlýk, seccade, takke, tesbih
doðrular kaybetmez, kaybedilir, umutma
TOY
bir bakýþ ateþle göðün içindeki boþluða
analemma labutlarý devrilsin fevkimize
ki saflýk en âfet devrimdir kýzancýk yüzlerinde
hinliðin sebebini bilmediði huzursuzluðu
vurur lenfine çöreklendiði düzme çehreye
büyük belliyken büyüklenmek ne büyük alçaklýk
tenhada parlayan ölümcül gözler fettan terleyiþler ertesi
yer rahlede kevser sofrasý kýkýrdayýþlar
dýþarda gürül gürül delikanlý pir çaðlayan
içerde kudurdukça kuduran ilkyaz nevrozu
meteor yaðmurlarý altýnda çakan revnak bakýþlar
cönk kumrularýnýn harman yeri külliyeler sonra
nüvemizde kývranan kuzey ýþýklarýný ulumaktadýr
renklerden erklerin harbi mi þemse cemre bahþeden
gözünün gördüðü hiçbir þeyden korkma hissi
müslüman yüreklerin aurasýnda küfre karþý baðýþýklýk
gündönümlerimizi dahi sýcacýk bir yakýnlýk kýlmaktadýr
yýrtýcý buklelerde her menekþe
kendi çapýnda bir güneþ rüzgarý
yetiþilmez sevmekte sevilmekte Rahmâna
nazarlarýn zincirleme kazasý sis kuþaðýnda sarmal sema
haþyeti en þýk korku kalbi ürktükçe cesurlaþtýran
tatlý sularla katýþmayan tuzlu deryalar emsali
birbirine karýþmayan sonlu tenle uçsuz can denizi
vakarla haykýrýr hüsnâ esmâsýna sayeliðini
milyarlarca gök adasýndan sade yek tanesi
içinde nokta diye bile görünemediðin galaksi
KÜN DOÐUMU
peþtemallý sabilerin surdan Küpeliye
çývdýrýþý kadar kaçýnýlmazdý yaþam
sürgünün süngüsüne sürülen saflar için
gýrtlaðýnda urganlar boynunda Kur’an
asýrlýk takkelerde zifri çýkmaz bir eza
inadýna elif haldaþ halolarda doruklar
bükülmez tevekkülü aþiret kýrlarýnýn
fodul çýraðlardan görünmez yýldýzlar
Derikte Cizrede Yüksekovada yarýn
göverir yeniden Mem u Zin hatmileri
asimile edilemez kahýrlar umutma
sýðmazken kendine baþkasýna vatan
geçirir mermi cinnet fiþek yataklarýnda
týrmalar kör saçmalar koynunu kurbetin
dönüþtü cehenneme açýlan bayýrlara
evrildi deðiþmez addedilen hissiyat
gerçeklere sahtekar cesetler giydirildi
kalbini döþünden söküp fýrlatmak yüzüne
tesettür defilesi kadar münafýk rejimin
yoðurmuþ monþerler mareþal putlarýný
yontularý istilâda umum mahfilleri
sanki bugünümüzü görmüþ de Rasulullah
nefyetmiþ heykelciliði bu mucizedir
bombadan saksý yapan intifa halteleri
türkiye müminlerindir türküsü radyoda
bir anlamý yok duymayan için hakkýyla
ve þakýr sönmeyen marþýmýzý kuþ evleri
ne mutlu müslümaným diyene ezgileri
titretir pak ruhlarý baðlayan bam telini
bir yeni ileti var! rahim duyargalarda
kara hava deryalar kapatýn kapattýkça
doðurur gemileri gönülden yürüten Fatih
usanmaz anadolum yüklülükten sabahlara
MEHDÝNAME
bir ters bir düz bir ters bir düz tersdüz
pir aðnayýþ yaþamaklar uçurumlardan
mezar taþlarýnda kýrýk güller kursaklar
oysa ne sizler ne bizler ne onlar önder
birliði lider bildiðinde gelir beklenen kader
çayönü, göbeklitepe, neolotik mahzun
gýlgamýþ suratlarda mahkeme duvarlarý
babilden ninovaya elamdan akada haldaþ
ta sümerlerden kalma parmaðýndaki yüzük
ürkütürsen kaçýrýrsýn imanýný sýký tut
ey beklerken birbirinin boynunu vuranlar
deccalýnýz deccalýnýz oldu kurtarýcý rüyanýz
hep siz hazarýn engeli hazara tapanlar
hazar ki ipekten tülü! þu iktidar hýrsýnýz…
mehdi içinizdeydi onu hiç takmadýnýz
veyl rehberin geleceði günün haricileri
veyl fakirtok habillerin zenginaç kabilleri
yanýlmaz gibi yanýlmaz gibi yanýldýnýz
topraðý deðil kalbi fethedecek özlenen
fecirden büþralarla en zulmet anda gelen
eðilen basamaktý, dik durduk, sýðýnaktýk
feseyekfîkehumullah! hey sahibüzzaman
çýðýn sadrýndan uçacak gibi koþan içim
zaðros daðlarýndan gelen bir horasanlý
deðmese de ömrünüz ömrümüze can hazret
imamken Ýsa’ya tutacak ardýnýzda saf
belki de milyarlarca köngül tek yumruk
baþkalarýnýn duymadýðý duygular duymak
özgün kýlabilir miydi cevherini meczubun
caný ten kabýnda kaynatan bu izdiham
merhemine yara basar mýydý pirdaþýnýn
her tesettürsüz mümin kuþatýlmýþ kudüs
evini Ýslam devleti kýlan zamanýnýn Ömeri
Mehdinin görmeden sevdiði kardeþleri
utkudan da gökçek utkuya yetiþmeyen
Rabbinin hatrý için sabreden en hasat
uhuvvet gibi leyla görmedi alemde mecnun
‘yenilgi yenilgi büyüyen zafer’ henüz sabi
soydaþýydý bozkurt asil görünse de köpekten
ve adýndan söz ettirmeyi baþaran sürüngen
yani siz iyiliðe bürünen kötülük yani batýl
batýnýn batmakla arasýndaki manidar sýhrî
gün doðmuþ gün batmýþ ebed bizimdirleri
uyku hapýyla bastýrmaya çalýþan zâtâliniz!
yaþayacak gibi yaþayacak gibi öleceksiniz
ÝSRÂ
yerin çekirdeðineydi esrâlarýn isrâsý
esrârý bu maðmanýn boylandýkça kristal
volkan bakýþlar gibi ipek tüller ardýnda
deþmeyip düðümleyen bir ok sanki gerdâný
fýrlatan âsâyý mûsâ benzinde mýsrâlar
mecnûnlarýn putunu takvâyla kýran leylâ!
tarzýydý yürüyüþü hüsnühâl taburlarýnýn
gönül gönül büyüyen bir fetih közlerinde
düþün seni künle þereflendireni yokken
varken paramparçalamaya þeksiz kâdirken
merhâmet definelerine boðuyor neden
düþün düþünmeyen kalb nefslerin yüz aký
buluþup göklerinde zâtýný zikreden sesler
mevcudâdý tâvâfta nücûmla semâ eyler
görmeden inanmazlar görse de inanmazlar
vaslýna hicretteydi bu sevdânýn mîrâcý
bu mîrâcýn fermâný secde mimli alýnlar
sýrlanýþlar ki iþkilsiz nikahlý harâbata
viranlar ki tenhâlarýn izdihamýnda hâr
yýrtar bin ýslýk miktârý leyâlimizi esrâ!
bu azrânýn nefesi maslûba deðil Ýsrâ
LÂYEZÂL
Allah demeyen her þiir israf
her kýssa yarým kalmýþtýr böyle bil
müminler ki ruhumun tek erhâmý
muhlise övülmekle yerilmek bir
söyleyemediklerimin týnýsýyla vakur
serâlara zeybekler eken kadim dava
zerket musebbihlere kavi kavlini
konuþmama hakkýmý kullanýyorum dinle
böyle güzel dururken emvât üstümde
vuslat hiç firâk olur mu dinimde
çünkü yara deniz kabuðu tutar bizde
ummâný biz tutarýz ey ilk günkü tadýnda
izzetten kýymetlisi hâþâ kamusumuzda
ve ciddiyetsiz ödler izzetsiz nezdimizde
kablimiz ki kalbimiz ey mukarribimiz
ey müzzekkir zilzâlimiz
tekavvela! ebter laðviyat mankurtlarý
nerde toynaklarý tozu dumana katan âsâr!
nerde ebsârý âmâ müsveddelerin pasý!
yâleyte! fuâd ki muâd hey suâd
ðâþiyeh! mahkumdur gelmeye yevmi
muvahhidleri muhakkik sadýrlarýn
YAKARIÞ MENZÝLLERÝ
hirasýnda yara mý her dil
yoklardý üþüttükçe sancýyan diþi
baldýrýnýn iliði etinden görünen
ayaðý ayaðýna dolanýr ölümün de
sýcaðý sýcaðýna veyl
bir çýðlýkçýðlýða günü
akbabalar bekleþirken ininde
havfýndan savrulan meteorlar
patlayan yýldýzlar ayþýl
metaforlarýn bengisu kültlerinde
avlar kanatlý kafesler
mahzenden hüdhüdleri
sýrrýn kendi kanýndýr onu akýtma!
ve kýlýçlarýn keskinleþirken ki sedasý
aceb mutluluktan uçuþtu mu melâike
sizi gördükten sonra
el-insan yaradýldý diye
mezartaþý surlarýmýn
üstünde biten bahar
çobanlarýn ninnisiyle yeþeren kuzular
duha vakti zikir namazý kýlan serçeler
kýyamet kýyamet büyüyen bir diriliþ var
içimdeki cehennemin zebanileri
ruhumun zarýný oymakta sanki
sadrým ki saatli bir bomba taþýyor hissi
aczimi itiraftan aciz deðilim
iblis en çok en zora sevdalý bu doðru
insan kadar yükselen
alçalan insan kadar
var mý baþka evrenin misketinde
mühim olan azrail gelince poz vermekse
bu kadar artistlik niye
hakikati susmak kapýlar açtýracaksa
þu dilsiz yüzsüz kapýcýlar
kahrolmasýn da kim
bizi böldükçebölen süpernova belliyken
asabiyyeler ne de þekkil peçe
þiþiniþler metatekniðine
ve bir kabustur çöker, çöksün
andolsun kalem kesilen irinlere
benim adým Müslüman
ben bu oyunu bozarým
VEDDELER GAZVESÝNDE BÝR VAAZ
Ve metâ ve metâ ve metâ
Zerefþan, halkarî, zerenderzer
Nakkaþhanelerde bakýþlarýný
Tefsir etsin tezhib ile
Mustafa Ýzzet ki, Yesârîzâde!
Maktalarda, âharlarýn mýstar mühreleri
Öze düþen her sâikâda
Bir uðultu sayvanlarda
Felammâ! Cümle enhâr karýþýr deryâsýna!
Aðlasýn Halil b.Ahmed faþist tellâllara
Hattat yürek! Düðümle kazýyarak!
Ýpini halatýna belâzürî tahassürâtýn
Tûmardan, parþömenden, papirüsten bir serv
Çalkalan veyl hattýmý cezmeden meþk bað
Gubârî akýþlarýn nakýþlarý aþkýna
Düþür bu kan basýncýn hey Moðlova Kemeri
Dönüp dolaþýlan yer
Fâtih’in Kürkçü Hâný!
Sedefkâr Mehmed Aða…
Salýnsýn revaklardan perde perde
Evrilsin fýtratýna þol Nuruosmaniye
Zammeler, fethalar, kesralar adedince
Bu vakfede mebnî duran kalýr ayakta
Bu cibâlde yer yok elif durmayana
Ve salâ ve salâ ve salâ
Karýlýr ruhlara rýhler
Hû ender hû! Rüveydâ!
Lienfüsihim! Bienfüsihim!
Fîmâ beynenâ!
Azâzilin okþadýðý nesebini
Reddeder evlatlýktan elbet turâb!
Sýzlasýn iskeleti zülfikârýn!
Veddeler gazvesinden bir vaaz
Çarpýlsýn iðmâz dimaðlarýn vechine
Revzenlerin cevfinde demâdem essin ervâh
Ve sonra dîdârýnda þavkýyan dîdelerin
Ýliklensin enfâsýna bîkeslerinin
Kuþlarýn uçarken ki ferahlýðý tesellin
Ve sükûnlara sükûn katan o beyit
Gelirken gülmedik ki,
giderken üzülelim!
POSTSUZMODERN
Her galaksi içinde bir karadelik büyütür.
Ya kandan bir mendil daha kaç yerinden katlanýr?
Hepimizin surlarý iþgal altýnda!
Koca adam olmuþ güvensizlik çiçeði.
Kendine tapan her ’ene muslim’ için:
Kendinden olmayan her Müslüman gavur.
Türsüz ve ahlaksýz ve yurtsuz ve haksýz…
Yakýnlar hiç bu kadar uzaktan ölmemiþti.
Özenmek cihatlarýydý neden bozduk ki!
Ne güzel takýlýyorlar entel ve melan kof.
Bu kýlýçlar da nerden çýktý hiç komik deðil.
Sahteyi ki, gözbebeklerinde büyüttüðü…
Gerçeðin korkusu becerecek deðil mi.
Hasretiyle geberdiðiniz isimleriniz…
Ýbret-i Firavun gibi kalsýn bu laðamda.
Biz, adýmýzý ahrete yazdýrmaya talibiz.
8.372
Kürd daðý Arab daðý
Türkmen daðý tütmez oldu
Bayýr bucak doldu moskof dölleri
Lazkiye’de düþen bu baþlar
Bu surda þehadet getiren çavuþ
Sanki her yer Srebrenitsa
Her sýrlanan Boþnak gülleri
Yüreði vav bileði elif qözleri kaf
’Mülteci’ yavrularýna bakmayýn
Muhacir yavrularýný görün
Ýþaret çocuklarýdýr onlar
Zarifoðlu deyu bir erenin
Bakýþlar ki cennetin cehennemi
Hayat fýþkýran bir volkan sanki
Ne mutlu üstü baþý put kýrýðý olana
Çünkü dürüstlük dolara
Çevrilmeyecek kadar masumdu
Hýzla tükenirken soyu
Ýnsanlýðýn! korumaya dahi almadýðý
Sesimizde cevþen Bakara 44
Hayýr! Öðütleye öðütleye
Nefsinin hasmýný öðüten
Þu gerdanlar da kim!
Hayýr! Pollyanna deðiliz
Gerçekçiyiz! Ve Biliriz!
Hepimiz masum deðiliz!
Tek akçe yok ceplerimizde
Cýlýk ve izm oyunlarýndan
Bârekallâh! Veþþükrillah!
Gözileriniz ki gözler gözlerin
Görmediði gözden gözlerimizi
Yolu bulanlar bulmaz yolunu
Yolunu bulanlar bulamaz yolu
Kitaba uyanlar uydurmaz kitabýna
Kitabýna uyduranlar uymaz kitaba
Yaz kýzým! Kayýtlara geçsin bu da!
Ýttihâd kisveli iktidar isteyen
Tadýna bakar bir gün ahdimizin
Câný Allah deyu çarpan
Zülfikâr yüreklerin keskinliði için
Rahmân düþmanlarý sýradaki!
GUREBÂ GAZELÝ
biz ki evlâd-ý Selahaddîniz
hançerimiz bilenmez evlâd-ý Fâtihe
Zülfikâr’ýn kükreyen uçlarýyýz elhak
biter! vurulduðumuz boyunlarda
dað yarýklarý, adâlet þelâleleri
bu destan burada bitmez Yârê
kan deðil tûfan deðil nehir hiç
garibanlardýr akan plaka turkiye
þehâdet öyle âlâ bir ihsân ki
kýsmet olmuyor vekil döllerine
aðzýnda babasýnýnkiyle dolaþan
nasib olmuyor türkçüye bile
siyonist oðlu ermenici oðlu kürtçü
bir deccal var hevalodan içeri
yok böylesine kahpe matruþka
þalvarýn ters giydirir gog/magoga
plaka turkey dedim no passport
yetime ardýna kadar transparan
ben bu þiiri yaktým cinnet çeþidi
öyle yandý ki ruhum felçten üþüdü
içim sýrttan vurmadýkça ýþýdý
adni vatan satmadýkça kazanacaksýn
SON SEDÝR
yokluktan örülme varlýðý kimsesizliðin
heplikten sökülme hiçliðiydi bizsizliðin
görünmezlerinde mahfuzdu görünen
duyduklarýn duvaktý duyulmayanlara
her ayrýlýðýn biraz daha yaklaþtýrdýðý
her vuslatýn hatýrlattýðý kebir kavuþma
içi içe tutturan þu uçurumdan tutkal
ilkokul sobasýnda piþen köy çocuklarý
yüzsüzlükten öte yüzeysizliði künhün
özüne dönmeyene dönecek söz yoktu
þol rasistler kadar vatansýzýný görmedin
baþýn tasýna tapan lenfperestler vardý
varlýðýný olmaktan utandýran cur’et
doku uyuþmazlýðýndan teper adem bile
topraðýn kabul etmediði ceset meseli
sýkýþtýrýlmýþ veriler zipi mi boðulum
gifi mi herkes bendinin en acz anlarda
ey oðul dallarý arþa akan bir pýnar ol
kökleri arzý sarsan bir çýnar ol ey oðul
edinmiþ kalbi ocak kozmosa sýðmayan
neydi muhtevaný çektirten kasaplarda
uzaklarda pek uzaklarda paslaþtýkça
karanlýðý serpilen göz kuyularýmýzdan
fýrlayýp savulmaya susamýþ göynün
gerçeðini ararken keremleþtiði leyla
pozlarý birleþtikçe hareket bulduran
tekleþtir içimizi hasmullaha uzanan
baþtan ayaða yumruktan gülle sanki
sýrrýný küfrün ensesindeyken bulan
batarken ýþýktan bir menfezdi þems
çakýr sükutunu göðün yüzüne vuran
kýzarmýþ gül nevrine dönen sirruslar
bozut demi duruþ seçkindi akýntýdan
hesap makinesinden post cihazýndan
kinayeler kýlýbýk mütecessis sünneti
kâzibin yüzüne haykýrtana minnetle
sýradaki saðu islam maskesin takan
ýrkçýlýktan emekli münafýklara gelsin
ve bütün sessizliklerin emzirdiði sesin
salýnsýn ötesinde dahi bilinmeyenin
rahat gelen cücelik deviremez yüceyi
gün konforundan vazgeçen cesaretin
ÝSTÝDLÂL
anadolum! sen Ýslâm milletinin
tavâf eder gibi hayat sürdüðü cennet
çürümez mukaddes yaygý torpaðýn
þühedân ölmedikçe kýyâmete dek
memleketim! asýl vatanýmdan miras
ve hirâm tüten en son ocaða kadar
haykýrýr her taþýn hakký taþtan katýya
der hezimetten baþka zafer yok bâtýla!
mekik dokusunlar diledikleri kadar
kaçýnýlmaz sarandan çýkýþ yok âlemden
firar yalnýz bir gravürdü ütopyanýklara
bre teologlarýn kaçýrdýðý ayrýntý
anadolum! döþü yedi gök deðin engin
kalbinin kozmojeni gün gelir bigbang
nabzý þeriatullah deyu çaðýldayan
yan u yan u yan u yan u yan u yan
ÝNSANLIÐA UZAKDOÐU
Ashin Wirathu, Thein Sein, Birmanya!
Buda tapýnaðýnda satanist rahip show
filmlerde ne de masum, ne iyi, deðil mi
bir zamanlar sömürge, þimdi sömüren
nedir diþleneni diþleyene çeviren Zen
var mý hiç, tek bir sürü, müslüman çiðnemeyen
yok mümine müminden baþka dost ey semâzen
Sri Lanka leþleri, Budist bin Ladin þerri
eþ zamanlý opera, birleþmiþ dövletler
bre gâfil, huzur için meditasyon eyler
ne güzel aldatýrsýn, baby face, bay Jackie Chan
çekik gözlü iblislere yeni bir set elzem
tenasühe ne hâcet, dönüþmüþünüz ite
Gotama Buda gelse yersiniz aç gözlükle
Nirvanaya ulaþmak: nârýn dibine kadar
Rohingyayýz ümmetin son ferdine kadar
gündüz Karuna, gece Kârun, hayaller Konfüçyüs!
Aung San Suu Kyi, Dalay Lama; nobelli theyyus
senin de kýlýcýn kýrýlýr birgün samuray
URAÐAN
uçarý göveriþler, nobran taþralar
arklarda, erklerin canhýraþ sayhasý
uyruklarda domuran devinimi nisyanýn
belgin kanýtlarýdýr yargýcý infazlarýn
hunharca ayýranlar buðdayý baþaðýndan
kellesi gövdesine aðýr aymazlara
tabi ki cezayý kesecektir
çünkü urgan çopur derbentlerinde tarihin
deðer kaybetmeyen tek birimdir
mihrabsýz mihraklar, kekre mihverlerin yaðý
göynüyen saçlarýný parlatan kalay
herkeslerin herkeslerin herkesler
kendi kürsülerini çifteleyen
ölüm triplerine giren konfor piçleri
ednadýr sarih gazý çekenden
oysa iðfali ifþaydý hannaslarýn
ayandý düðümlere üfleyen kadýn
gerilmiþ tüylerin ürperten dürtüsünde
doru ýþklar zamanýdýr muskalarda
ardaklarýn dahi potkal armonisine
kulak vermektir rahmetin sýrtlanýþý
raðmen bodur fassallar, bukaðýlar
utkular budandýkça çoðalacaktýr
MEY EY
kurb, havf, vecel, recâ
selam olsun kalbin, gözün
dehþetten döneceði güne
üns, itminân, yakîn, verâ
andolsun sûfîye ve sýlaya
kesb, vecd, seyr, intisâb
ahdolsun ‘nazar berkadem’ ölene
ilm-i ledün þairlere
keþf-i ledün dizelere
fenâfillaha ve bekâbillaha
ve hýzýr ilhâma kasem olsun ki
Rahman bizi terketmedi!
remz, levâmi, gaþyet, vesm
ey örtüsüne bürünen ümmet
uyanýþ baygýnlýðýyla -kalk ve uyar!
mevt mevt büyüyen bir diriliþ vardýr!
hemm, lâhz, mahv, akd
kevn, bevn, vasl, fasl, asl
tams, rems, dems, kasm
hû bilâ hû, bâdî bilâ-bâdî
tahallî be hey bahr bilâ-þâtî
þirb ol, sussun reyn, ayn, qayn
sensiz ben, bensiz sensem
ne Þiblî, ne Baðdâdî, ne Bistâmî
âþýk biziz, mâþuk biziz, rakib biz
cem, dem, gem, sâkîyem
‘oku’ da, ‘yaz’ da ayný testide
esresiz, ötresiz, þeddesiz bir cezm
dört elif miktârýnýn öremediði
bir gamla tutacak perçemimizden
MEÞKEÞK
Bu Dergâh Vâh Bu Dergâh Mâh Bu Dergâh
Abd Ve And Ve Akd Ve Ahd Bu Dergâh
Ýç Ýçe Geçiþler, Geçmiþ Ýç Ýçe
Bu Dergâh Gâh Bu Dergâh Âh Bu Dergâh
Aþk Kokuyor Elinin Deðdiði Her Yer Yâ Rab
Cân Taþýyor Kalbimin Kalbinden Dâhi Yâ Rab
Neylesin Dýþýnda Kalan Bu Ahengin Yâ Rab
Neyleyim Irâk Düþmüþ Hisseme Meded Yâ Rab
Bu Dergâh Han Bu Dergâh Yan Bu Dergâh
Bu Dergâh Zân Bu Dergâh Ân Bu Dergâh
Bensiz Ben Sensiz Sensem
Bensiz Sen Sensiz Bensem
Bizsiz Biz Hiçsiz Hiçse
Hiçsiz Hiç Hepsiz Hepse
Dergâh Var Dergâhtan Ýçeri Bu Dergâh
Bu Dergâh Yâr Bu Dergâh Âr Bu Dergâh
TEMMUZ DEVRÝMÝ
ahretin feda edenler istermiþ bugün Ýslam
haþhaþiler bile çekmedi böyle haþhaþ ey ham
cihanýn cümle haþhaþlarý derlenip çekilse
þehid oðlu þehidler gibi gelinmez cezbeye
savaþ uçaklarý maket, tanklarsa oyuncaktýr
imanlý gönlü sahiden de sahi cündullâha
o celâlî gecede perdeyi aradan kaldýr
göreceksin melek ordusu Bedr’in bu tarafta
hava, kara, deryalar; kapatýn kapattýkça
götürür gemileri gönülden yürüten Fâtih
usanmaz Anadolum yüklülükten sabahlara
Mekke’ye girilen gün gibi silahsýz bu Fetih
yalancý mehdîlerin devri Sâhî’ye haberci
darbeleri darp eden þu necip Ýslâm Milleti
bir gün yeniden haykýracak Hakk’ýn devletini
gâvuru yurt edinenler: vatan ne; ne bilesi
ülkemin bir ucu Bosna, diðeri Türkistan’dýr
bir yaný Endülüs’tür, Yemen’dir, Endonezya’dýr
FETÖ ifrat, DAEÞ tefrit; yön belli, aþma haddi
Asr-ý Saâdet ruhun üfle mevtamýza Rabbî
bu ezânlar, bu salâlar, bu körpe Âsýmlar ki
yine çiðnetmedi nâmûsun, çiðnetmeyecekti
DUYULMAZIN ÞARKISI
ruhumun ruhunun ruhunda
gövermekte seyir fihristleri
cehennem gölünde mazottan sazlýklar, enine
kýyametten örülme puhular üþüþmüþ tepeye
iþte hayatýn, kaybetmiþ seni
çýðlýkçýðlýða dilsizlikler, oyuklarýn gönlünde
bakýþlar kamaþtýran karaltýlardan bir arbede
tepinir, can çekiþir mabedinin mahreminde
birbirinin ensesinde gümleyen
özündeki kozmosun galaksileri
terletmekte koynun kafeslerini
toprak denizinde salýnan ejderha kucaklar
noksanlardan sýrnaþan; kavuran çýyan ayaz
estikçe baðbozumu taþkýna dönüþecektir
kalbinin kabrinde kabrinin kalbi
gittiði her beldeye sevinçler saçan
o yaþamak dolu -engelli- yavrucaklar
nasýl da bizden fazla duruluk kýrsalýnda
asýl yarýmlar ki fenalýðýn garnizonunda
yeryüzünün altýnda ya da üstünde
kadavra ruhçuklara zinhar yok çare
görücüye çýkan gelinlik füzelerdi aþklarý
maganda mangalýydý zevkleri hep alacaklý
aheste aheste daðlayan vakarlý sahur yeli
etkendi baðrý heba anafor kabuðundan
Ýskilipli Âtýf’ýn sarýðý gibi kader, baþgöz üstüne
isimsiz mezarlýðý kadar mahþer Þeyh Said’in
üstünlük taslayan þýmarýk süslümanlar arasýnda
çökecek insanlýktýr, deðil Aksâ
kumrular gönder avlulardan; payitaht makberine
soluklarý Nursî’nin hâlâ taze Fatih’in göklerinde
bükülmemenin bir lahza bile Rabbinden baþkasýna
pîr ömür bedelini ödeyen erkin baþlar omuzlarda
fazla uzaklaþmýþ olamaz erlik en fazla bir asýr
ve asýl kahramanlar asla pelerinli deðildir
iki milyar vicdan ki bir defa sýkýþsa en kökünden
deccalleri boðmaya buðumuz yetecektir
yine coþtu yosunlar, kuðular halayýnda masumiyetin
bir yanýp bir sönen o uzaklardaki meþhur yakamoz
akýþýndaki aydýnlýk saygýn þelalelerin
göstermediyse sana seni
farzet duymadýn ezgimizi
TAYBET ANA
yedi gün yedi gece; düðün deðil yas deðil
Rebîulevvel ayý; bahar deðil yaz deðil
komþusundan dönerken, yani sýla-i rahim
onbir bilal anasý onbir sümeyye onbir esra
kurþunlu beyaz bayraklar bile kurþunlu
“Silopi’nin ortasýnda vurulmuþ uzanýrým”
masal deðil, destan deðil, efsane deðil
“megrî megrî” diyen dudaklarý Suspusça
çocukken Ömer diye sevdiðim önderlerin
papatyalar can verince salarmýþ buðusunu
yaþasaydý türkünü yakardý Ahmet Kaya
þehadet böyle olsa; deðil mi Taybet ana
elbet boðulacak don tutan þehid kanýnda
örgütleriyle, rejimleriyle, faþolarýyla terör
unutursam umudum kurusun Taybet ana
kaderin Filistin, Arakan, kaderin Türkistan
yasýnda ümmetin yetimleri yasýnda Kürdistan
doksanlar cehenneminde topraða verdiðin
evlatlarýn, karþýlasýn cennetler kapýsýnda
FELAKET ULAKTIR SELAMETE
sarsýldý yeryüzü
tutuldu saflýðýn þehri Kirmanþah
hüznün baþkenti Halepçe
iþte bir kez daha yýkýldý
taþlarýn altýnda sinir uçlarýndan
ayrýlan binlerce yetim can
ve sýkýþan yürekçiklerin uçuramadýðý çýðlýk kuþlarý
düþtü ihanetlerin
düþüremediði yorgun Süleymaniye
nükleer deneylerin bedeli erozyonlarla savruldu
dindaþýn dindaþa gavura vurur gibi vurduðu topraklarda
bir günde yaþlanan çocuklar arasýnda
en çok da çocukluklar
çocukluklar, çocukluklar vuruldu
hangi çadýr, hangi yorgan
sarabilir, ýsýtabilir þimdi
annesi kalýntýlar altýnda inleyen yavrularýn üzerini
ölümlere sevinenlerin çýkardýðý kýþý
hangi güneþ kapatabilir
öyle daðlar üstüne öyle karlar
öyle karlar yaðdý ki
serpilen kibirli sular daha tutuþturur
yaklaþan cehennemi
artýk bildim
yumruklarýn çelikleþme zamaný münafýk yüzlere
artýk bildim
surlaþma vaktidir mazlum saflarýn sýmsýkýlaþarak
andým olsun ya Rabbi
atýlacaðým ilerilerin ilerisine
kuzularý kaptýrmayacaðým sisli kurtlarýn sinsi diþlerine
adalet yaðdýracaðým katil mankurtlarýn ensesine
þahid olsun tarih, þahid olsun zaman, þahid olun
þehadet eder gibi sivrilen þu dosdoðru kýlýnlçar
yakýndýr, keskince sýyrýlacak
bu muhkem kýnlarýndan
kýlýç artýðý megalomanlar gömülecek ürkek bizansýna
derisi yüzülecek tüm hurafelerin
çevikliðini diri tut öz müslüman
soylu isyanlarýn çiçeðe durma zamanýdýr
ehvenlerin biteceði sahih sabah yakýndýr
asýl deprem içimizde
ruhlardaki çarpýk kenleþmenin bitiþ arefesinde
mazluma riyasýz sahip çýkýlacak o hakikat devletine
yüzleri döndürcek mücahidler ufuktadýr
BÝLAL YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.