Feleğin Elinde Koz Ağlıyordu
Ne savaşlar verdim el bilmese de
Feleğin elinde koz ağlıyordu
Kalınca hayaller sürüncemede
Kimse görmüyordu göz ağlıyordu
Hiç hesap sormadım geçen yıllara
Bir ışık görünce düştüm yollara
Sevdamın yükünü sorsan ellere
Ellerin dilinde söz ağlıyordu
Bir garip türküdür beni söyleyen
Duyunca gözyaşı döker dinleyen
Çalmak için güzel sözler bekleyen
Tellerin haline saz ağlıyordu
Sevgiler paraya pula satılmış
Harcanıp harcanıp yere atılmış
Vefa mayasına yalan katılmış
Değişmiş sevdalar naz ağlıyordu
Bakmayın ayakta kalan cismine
Takvimler tanıklık eder ismine
İki yüz kırk adet kış mevsimine
İlkbahar, sonbahar, yaz ağlıyordu...
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.