gözlerindeki cehennemde dondum önce aðzýndan çýkan her cümlenin kýskacýnda parçalandý düþlerim tüm gerçekliklerden öteydi çektiðim bu acý daðýlýyordum çaresizce gözlerimden siliniþini izledim
ne kendimden öncekilerden bir uyarý almýþtým ne de kendimden sonrakilere bir hayrým kalmýþtý artýk tam anlamýyla bir bitiþti bu durduramadým parçalanan ruhumun çýðlýklarýyla uykuya daldým
bir daha gün yüzü görmedim düþlerim bile tutuklu kaldý senden öncesinde yastýðým jilet gibi keserken tenimi ben her gece bir týrnak izi daha çizdim yataðýma saymayý býraktýðým yokluðunun bilmem kaçýncý gecesi niyetine
artýk devam edemiyorum gücüm kalmadý inan yetim býraktýðýn geceleri avutamýyorum parçalanmýþ göðsümde tüm anlamlarýmý sýfýra çekince anladým ne bulmak isterim yitip giden gölgeni ne de kayboluduðum karanlýktan çýkmak mümkün gerisin geriye
anlayacaðýn vazgeçtim beyhude uðraþlardan zamaný geri döndürecek sihirli bir deðnek de bulunamayacak belli ki bunca acýnýn bir tesellisi olacaksa eðer üzerimden kalksýn artýk yeter taþýyamýyorum yokluðunun gölgesini
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.