Çaresiz bir çakýl taþý gibiyim, Dileðim; "siyaha bürüneyim..." Kararýnca manevi düþüncelerim, Yok oluverecek benliðim, Tanýnmayan bir vaziyetteyim, Vaziyetim hayli derin! Kimisine görünüyor olabilirim, Kimisi der: "gördüklerim hayallerim!"
Kýrýlmadý çakýl taþým, Yok oluþuma "dün" diye alýþýn! Benim kayboluþuma deðil, Ne diye oluþuma çalýþýn! Oluþundan haberdar deðilsen, Kýrýlacak senin de taþýn! Hayatý mevzu bahis etmezsen, Ýlerlediðini zannedersin fakat ilerlemez yaþýn!
Ve ben uzun cümlelerden bir anlam çýkaramayacak olursam, Yýkýlýr bir zahmet benliðim, Sayfalarýmý siyaha boyarsam! Ne kadar uzaða ulaþsam da boþuna olacak çabalamam. Sayfalarýmýn kararmasýna üzülmem, Çizilmesine de kýyamam!
Siyahýn anlamý; Kötülükten uzaðý deðil, Daha da fazlasý! Benim siyah kelimelerim, Bu kötülüðün mü en üst safhasý? Çakýl taþýnda, Bir müsaade duyulur, Siyahla beyazýn kavgasý! Akla karanýn kavgasý, Þairin siyaha büründüðünü anlamasý...
LâM Sosyal Medyada Paylaşın:
LâM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.