Ey Halkým! ................. Hani bir zamanlar var dý Dað baþýný duman almýþ Gümüþ dere durmaz akardý Hani umutlar vardý, ümitler vardý Hani Güneþ ufuktan þimdi doðardý Yürüyelim yürüyelim arkadaþlar Coþkusu ile,her taraf Bir baþka çýnlardý. Analar oturur sevinçten aðlardý
Oysa þimdi ise! ....... Her tarafý karanlýklar Beyni sulanmýþ akýmlar sardý. Mavi çakmak,çakmak gözlere Hasret kaldýk. Çünkü O dehaya aþýktýk Aydýnlýk Türkiye’yi Karanlýlara boðacak ne vardý.
Hani Vatan dedik, namus dedik Aht-e Vefa dedik. Nice Kefensiz Canlarla Çanakkale de bedel ödedik. Çocuklarýmýza Hans,Helga,Corç demedik Ahmet, Muhammet,Ali Ayþe,Fatma,ismini verdik
Kiliseler yerine, cami Çan yerine Cami minarelerimizde Ezan-ý Muhammed iye’yi dinledik
Ulus dedik Bayrak dedik, Özgürlük dedik Tam baðýmsýzlýk dedik Yurtta Sulh,Cihanda Sulh dedik Türk Gençliðine Vataný emanet ettik Hani güvenmiþtik Milli Bayram dedik
Sonunda neden olduk Ey Halkým! .. Neden, Neden, Neden! ......... Neden olduk, Ey Halkým Aziz Nesin lik
SAYGILARIMLA 07.Temmuz. 2008. ______ÞAÝR 67_________ ALÝ CEMAL AÐIRMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.