Saçlarýnýn rüzgârýnda
Kumrularla kanat çýrpardý
Sürgün üveyikler.
Bakýþlarýnýn gür ýþýðýnda
Ölmeye can atardý,
Rengârenk kelebekler.
Soluðundan ürperiþlerle
Düðün-dernek yapardý
Su perisi
Gök mineli çiçekler...
Gölgesine bürünürdüm,
Gün batar,
Ay bulutlara gizlenirdi.
Epriyen uykularýndan
Pýrlanta yansýlar döþerdi kirpiklerine,
Yýldýzlar imrenirdi.
Karanlýðýn en eþref saatini bekler,
Mahreminden buðularla efsunlardý,
Yalansýz yalakasý,
Paramparça olasý
Leylimley aynalarda,
Gözlerimin nâzende gökkuþaðýný...
Ve görünmez düðümlerle baðlardý,
Ol sedefin olgusu tertemiz yüreðinin
Dilini, damaðýný...
Seherin zindeliðinden
Daha tatlýydý gülüþü,
Gamzesinin iþvesinden
Ders almýþtý yürüyüþü.
Esintisi ruh deryamda
Fýrtýnalar koparýrdý,
Gözyaþýnýn bir katresi
Canýmdan can aparýrdý...
Ben ki, gönül casusuydum,
Özden özü göremedim,
Þifresini çözdüm amma,
Tam hakkýný veremedim..
Kaydý yýldýzlarla birlik,
Geçti gitti sonsuzluða;
Adýna yazgý derler de,
Rýzam yoktur onsuzluða...
Yer çekimsiz uçmað buldum
Sevdâmýn toy boþluðunda,
Aþk’ýn bâdesine doldum,
"Aþk" oldum ser-hoþluðunda.