BEYAZ YÜKLÜ IŞIKLAR

Ruhuma serpilince, beyaz yüklü ýþýklar
Kabuslar diniverdi, kapandý hep yanýklar

Iþýklarýn gücüyle, deryalarý görünce
Aldýðým ilhamlarla, hülyalarý örünce

Yaradanýn yolunda, dönen pervâne oldum
Zamanýn kör anýnda, akan divâne oldum

Hicran aðlattý beni, kalbime aþk dolarken
Düþlerim sýzlýyordu, zamanýmý yolarken

Birdenbire tutuþtu, içimdeki ateþler
Þimdi artýk varlýðým, mevsimsizce güneþler

Ey nur yüklü ýþýklar, kalýn bende dumansýz
Dökülse de yaþlarým, yakýn beni zamansýz

Yýllardýr devâ diye, katranlarý içmiþim
Boðulmuþum zifirle, hep kendimden geçmiþim

Hadi durma öðütün, aþkýma aþk katayým
Benliðimi öldüren, katranlarý atayým

Kurumasýn hislerim, beni durmadan yakýn
Gelin nur ýþýklarým, yüreðime bir bakýn

O zaman yollarýmda, açýlýr tomurcuklar
Kapanýr yüreðimde, siyah siyah oluklar

O zaman aðarýrým, ten vuslata ulaþýr
Hasret ateþi biter, can murada ulaþýr

Ey Pervâne, divânem, söndür artýk kuþkunu
Zaman ýþýk serperken, öldür artýk korkunu


Sosyal Medyada Paylaşın: