QARTALIN SƏBRİ (Təmsil)

Bir zaman daðlarda bir qartal vardý,
Kəskindi yýðvalý, bəxti də yardý.
Güclü qanadýyla səmada süzür,
Fərəhlə ovunu yuvaya düzür.
Yoxdu qabaðýnda durub dikələn,
Hünərlə, qeyrətlə qarþýya gələn.
Səma hökmüdarý o məðrur qartal
Həvəslə, eþq ilə çalýr pərü-bal.
Bir gün eþitdi ki qara qarðalar
Yaþayýr üç yüz il, dahasý da var.
Öz nəsil yaþýný maraq eylədi,
Ona xəbər verən belə söylədi:
Qartallar yaþayýr səksən-doxsan il,
Ancaq hər qartalýn qisməti deyil.
Hələ ki gənc idi bizim qəhrəman,
Ömürdən qorxusu yox idi bir an.
Elə ki qýrx yaþa gəlib yetiþdi,
Caynaðý, dimdiyi gücündən düþdü.
Sərtləþdi qanadý, uça bilmədi,
Dərdini kimsəyə aça bilmədi.
Ac qaldý yuvada bir xeyli zaman,
Küsdü öz bəxtindən, üzüldü yaman.
Bir þahin quþuna bu xəbər çatdý,
Fikirlər qoynunda dərd-qəmə batdý.
Özünü qartala yetirdi dərhal,
Ýstədi eyləyə bir az hal-əhval.
Ac idi, qartalýn yoxdu taqəti,
Gücü-qüvvəsi də qalmamýþ qəti.
Þahin pərvaz etdi göylərə sarý,
Bir qədər yem tapsýn bədbəxtə barý.
Ovladý quþlardan, qartala gəldi,
Yedi ov ətindən o, hala gəldi.
Qartala yem verdi þahin neçə gün,
Dirçəlib canlandý qartal büsbütün.
Ýstədi səmaya pərvaz eyləyə,
Geri döndüyünü göyə söyləyə.
Fəqat, qanadlarý sözə baxmadý,
Qartal þimþək kimi göydə çaxmadý.
Kövrək dimdiyini daþlara vurdu,
Aðzýný-burnunu bir anda qýrdý.
Eþdi caynaðýyla torpaðý-daþý,
Qərq oldu yerlərə gözünün yaþý.
Düþdü caynaqlarý pəncələrindən,
Fikirə qərq oldu daha dərindən.
Düþündü səbr etmək yenə yaxþýdýr,
Səbrə macal vermək varlýq naxþýdýr.
Sýðndý yuvaya çəlul, mükəddər,
Þahin yem daþýdý ona nə qədər.
Bu iþdən uzun bir zaman ötüþdü,
Səbrlə bir məqam gəlib yetiþdi.
Dimdiklə caynaðý yenidən gəldi,
Qartalýn fərəhdən çöhrəsi güldü.
Ancaq qanadlarý çox pəriþandý,
Bunu görüb qartal odlara yandý.
Tutub caynaðýyla yoldu tükləri,
Eylədi özünü lüm-lüt bir dəri.
Baðladý bəxtini səbrin daþýna,
Görək nə gələcək igid baþýna?
Vəfalý þahini gəldi köməyə,
Ov əti gətirib ona yeməyə.
Beləcə bir zaman þahin bəslədi,
Bir gün xoþbəxtliyi onu səslədi.
Göründü çox incə, yumþaq tükləri,
Sevinc üz göstərdi o gündən bəri.
Gəldi öz yerinə þux qanadlarý,
Təmkini, səbiri olmuþdu yarý.
Haqqýn hikmətindən qartal güc aldý,
Əngin səmalara doðru ucaldý.
Qýy vurub göylərdə yenə dolandý,
Səbrsiz çətinlik getməz, yalandý.
Səbrlə yetiþər Haqqýn rəhməti,
Onsuz üzü gülməz kimsənin qəti.
Çətinlik önündə səbr eylə ki sən,
Hər bir məþəqqətə qalib gələsən.
03.04.2020.
Sosyal Medyada Paylaşın: