NAMERTTİR
Kalbi mühürlüdür, gülmüyor yüzü.
Ýnsanlýktan yana bakmýyor gözü.
Soydan soysuz olur, daðýn öküzü.
Kendini beðenmiþ, adam na merttir.
Merte zehir olur, na mertin aþý.
Daha onurludur, zemheri kýþý.
Ne yapsa incitir edepsiz kiþi.
Ondan insanlýðý uman na merttir.
Hayrýn önü yokuþ. cimri, nekese.
Okulu görmeden okur medrese.
Yaptýðý, gösteriþ elden ne gelse.
Sözünü dinleyen avam na merttir.
Kurdun adý çýkmýþ, tilki baþ keser.
Adam olan odur, yapa bir eser.
Ýnsanlýktan yana hep hata eder.
Adýna yazýlan, o nam na merttir.
Adaletten yana kýlýcý keskin.
Yaptýðý ne varsa, etmez ki teskin.
Baþýna taktýðý, lanetli kaskýn.
Boynuna dolanan inam na merttir.
Þükür, þükeladan yana, gözü yok.
Sözü doðru deðil, eðri giden ok.
Helal de doðruda asla gözü yok.
Kursaðýndan geçen taam na merttir.
04.04.2020 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.