DİNLEMEDİN
Ben razýydým uzaktan, seni sevmelerime
Gitme kal bu þehirde, dur dedim dinlemedin
Sevdanla büyüttüðüm, çilekeþ kalbim var ya
Yýkýlmaz kale gibi, sur dedim dinlemedin
Ruhumun deryasýna, senle dalmýþ gibiyim
Gözlerinden bir can ver, sensiz ölmüþ gibiyim
Zamanýn hükmü kayýp, donup kalmýþ gibiyim
Saatleri kalbime, kur dedim dinlemedin
Seni gördüðüm anda, aþk selinde kayboldum
Beni bende unutup, sende yaþýyor oldum
Duy artýk feryadýmý, çýðlýðýmda boðuldum
Sevgimi yüreðine, kar dedim dinlemedin
Taþýdýkça can nakdin, o muhteþem cüsseni.
Yanýnda gölgen olup, hiç býrakmasam seni
Vuslatým olmasan da, kollarýnla sen beni
Ömründe bir kez olsun, sar dedim dinlemedin
Tadý yok þarkýlarýn, türkülerin tadý yok
Neden duygularýmýn, sende konmuþ adý yok
Ne yazýk ki aþkýmýn, anladým miladý yok
Bu dünya bana sensiz, dar dedim dinlemedin
Menzile koydum seni, her anýmda düþündüm
Sensiz nefes almaya , yaþamaya üþendim
Gönlü seferber ettim, yüreðine taþýndým
Kalbimdeki yerini, gör dedim dinlemedin...
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.