SON AKÞAM YEMEÐÝ
Hücrelerime kadar yorgundum
Hüzünler viraneye geldiðinde
Bakmaktan bitkindi Gözlerim
Buram buram güneþin vedasý vardý üstümde
Öylesine düþünüyorum
Nefesi ruhuma ölüm saçarken
Son defa demli çay istercesine
Vuslata bakýyor ölümü bekleyenler.
Son bir kez yemek yiyelim
Bir umudun eþliðinde
Gece boyunca yaþanmýþlýklara inat bakýþalým
Gün batýmýna bu akþamýn nezdinde.
01.04.20 - Ýsmail Polat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.