HİÇ KİMSE KENDİNİ ÖZEL SANMASIN
Herkesin hayatý romandýr, roman,
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Hayatýn sonunda, bir hiçtir olan.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Ýster kartal olup, zirvelere kon.
Ýstersen zehmeride, soðuklarda don.
Herkesi bekliyor, vazgeçilmez son.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Bebeler aðlarken, gülen vicdanlar.
Yoksula, garibe, zulmeden aðalar.
Kimseye kalmýyor, saraylar hanlar.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Varlýðýnla boþuna, kendini övme.
Yoksulum diyerek, kendini yerme.
Topraðý altý var, kibirli olama.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Hesap var, hesap, sakýn unutma.
Kaprisle, gururla, kendini yorma.
Gün gelir yalnýz, kalýrsýn sonra.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Ne makam, ne servet, kurtarmaz seni.
Sevgi ve saygýya, uzat þu eli.
Azrail alýrken, þu naçiz teni.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Hakka, Hakça, sýðýnmak varken.
Ötelerde herkes, eþit olurken.
Mevlâm þu caný, bizden alýrken.
Hiç kimse kendini, özel sanmasýn.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.