Arena! Dünkü kýrgýnlýðýn hibesine küfrü çekip Kumsaatleri tepelemesine Yol verirken tek tek Yüzü bir avuç düzensizliðim Morlukluklarýný sayar Bir ayar verip Paralarken kendini çýkmak için o boþ kürsüye Uzaktaki tez canlý bir bulut kadar kara Açýlmayý daðlara soran bir kabuk kadar Yara! Olmaktý niyetim diyarlarýna Dur dinle dedim! ..
Pýnarýn uzuvlarýný içimde hissederep taktým o sol kroþeyi! Güneþ gibi baba Nankör kedi gibi sokulup Ýç ýsýtan blöfüne adanmýþlýðýmda Eliyle baþýmý okþamasýna bir küçük seyirciyim þimdi Yutarda köpüðürü bir baloncuk tanesinden Haysiyetlerimi... Patlatlamaya kalýr bir nefesinde Yukarda ürkek Salýnan her baþýboþ erkek gibi Kýrýlgan bütün dallarýna aniden sýmsýký tutundum bende Okyanus fýsýltýlarýnda korudum yutkunuþlarýmý Þaþkýn bir edayla düzerken boðazýma nefretini Yine oynuyor oynuyunu üzerine dedi Heyecan katýp dakikalara Bir vakit daha.
Sabretmekten baþka ne gelir elden Sabret hadi sabredebilirsen! Hepten bitikken bulurdu beni Vururdu suratýma ters köþe yumruðunu Kazanmak nedir iyi bilirdi! Ve ben hep geçe kalýnca anladým boðulduðumu! Artýk çekip alýn onu benden! Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.