İdlib Yaylası

Ýdlib Yaylasýndan 34 kýnalý at
Susuz kalmýþ vuslata,sakiye koþarlar
Kudüs Kapýsýnda bekleyen Habibullah
Kollarýný açmýþ,onlarý karþýlar.

Yaralý kuþtan bir tüy düþer,
Alçak avcýnýn kellesini deþer
Aç kapýný Kudüs!Habib’in geliyor
Ellerinde güller,efendin bekliyor.

Hicaz,Osmanlý’dan gebe...Bir sancý!
Zehrini kusar üstünden avcý,
Mekke’den bir çýðlýk havasý
Toprak dahi gürler,bu ne bunaltý?

Avcýnýn eþeði cirit atar,heyhat!
Kapansýn kýþ,kapansýn sonbahar
Ýþte geliyor ufuktan ilkbahar
Sevda kuþu kanatlarýný çýrpar.

Bahar!Sen ne mutlu bir þarkýsýn.
Avcýnýn elindeki tüfeði kýrarsýn
Fýrat’ý güzelliðinle sarar sarmalarsýn
Bunu yalan yazan tarih utansýn!

Kudüs’den bir gelin geçer,
Eli kanla kýnalý,bir yere sevdalý.
Avcýnýn parmaðý üstünü çizer,
Yâr’in sevdasý avcýyýda yakmalý!

Ýdlib’e bir cemre düþer
Masum kuþ bir memleket düþler
Katil Avcý üstüne iþer
Gelsin artýk bahar,açsýn çiçekler.

Mescidi Aksa’nýn avlusunda bir gül açar,
Resul’ün mübarek heybetinden avcý korkar,
Yakýlsýn harita,kýrýlsýn çanlar!
Her bahar,bir çiçekle baþlar...
ABDURRAHÝM YAMAN


Sosyal Medyada Paylaşın: